Misbruik door onrechtmatig gebruik van de vrijstelling. Indien tussen erflater en legataris geen nauwe familiale band bestaat en zij niet feitelijk samenwonend zijn, zal het legaat belast worden aan het duurste tarief, nl. dat voor vreemden. Maakt de gezinswoning van de erflater ook deel uit van het legaat dan wordt deze ook belast volgens diezelfde tarieven. Er is van een vrijstelling van de gezinswoning dan geen sprake. Doordat de tarieven voor deze categorie legatarissen hoog oplopen, valt de vererving erg duur uit. Sommigen laten zich om deze reden verleiden om hun relatie verkeerdelijk voor te stellen als zijnde deze van feitelijk samenwonende partners. Beide personen nemen hun domicilie in de gezinswoning van de erflater. Indien de erflater minstens drie jaar na deze domiciliefraude overlijdt, erft de legataris de woning gratis door onterecht gebruik te maken van de vrijstellingsregeling van de gezinswoning. Indien de erflater binnen de drie jaar na de aanvang van hun schijn-feitelijk- samenwonen overlijdt dan zou de legataris alsnog onterecht gebruik kunnen maken van de voordeligere tarieven die voorbehouden zijn voor de erfgenamen uit categorie 1. 218 Met uitzondering van limitatief omschreven situaties van overmacht, blz. XV.C 133, Circ nr. 4/2007 (AFZ 2/2007 – Dos. E.E./L 158) van 21 februari 2007/1. Domiciliefraude zal om deze reden ongetwijfeld voorkomen. De hierna volgende omstandigheden maken dat wie in de verleiding zou komen om domiciliefraude te plegen, in de praktijk afgeremd wordt door een aantal praktische bezwaren: - Noch de legataris noch de erflater kunnen gehuwd zijn met een andere partner. - Indien de legataris reeds een eigen woning heeft, zijn er ook fiscale gevolgen: o In de personenbelasting ▪ wordt hij belast op zijn eigen woning omdat hij deze niet zelf bewoont, en ▪ het fiscale voordeel bij een eventuele aflossing van de lening is geen vanzelfsprekendheid.219 o Op de eigen woning van de legataris wordt mogelijks een jaarlijkse leegstandsbelasting geheven. Deze heffing wordt overgelaten aan de gemeenten via een decretale machtiging, met een aantal bindende bepalingen, o.m. een minimumtarief (zie Vl. decreet van 27 maart 2009 betreffende het grond- en pandenbeleid). Een belasting op het tweede verblijf door de gemeenten behoort ook tot de mogelijkheden o Domiciliefraude is op zich al een wanbedrijf, gezien het misdrijf is opgenomen in artikel 7 van de wet van 19 juli 1991 betreffende de bevolkingsregisters. De strafmaat is een geldboete tot 3.000 euro. De bepalingen van boek I van ...
