Nadelen van milieubeleidsovereenkomsten. Mogelijke onevenwichtige deskundigheid en compromiskarakter Een nadeel op het vlak van de effectiviteit is ten eerste dat de doelstellingen in milieubeleidsovereenkomsten soms niet ambitieus genoeg zouden. Dit kan het gevolg zijn de zwakke onderhandelingspositie van de overheid doordat de meeste deskundigheid zich vooral bij de meer direct betrokken tegenpartij bevindt en deze er meestal belang bij heeft de kosten van de eigen inspanningen te overdrijven. Ook het compromiskarakter van convenanten kan een verklaring zijn. * Sanctionering Bovendien blijkt dat milieubeleidsovereenkomsten vaak geen expliciete sanctie bij niet- naleving bevatten. In andere gevallen wordt een effectieve sanctionering soms bemoeilijkt door het onduidelijk juridisch statuut van de overeenkomst. Zo kan het onduidelijk zijn wie door wat gebonden is: is bijvoorbeeld alleen de beroepsvereniging gebonden of ook de individuele bedrijven? Wat is het precieze karakter van de overeengekomen verplichtingen? … Daardoor zouden milieubeleidsovereenkomsten al te vaak vrijblijvend zijn. Illustratief in dit verband zijn de bevindingen uit een enquête die door het Centrum voor Milieurecht van de Universiteit Gent werd uitgevoerd bij bedrijven en bedrijfsfederaties. Verschillende partijen, beide van het bedrijfsleven, bleken meermaals bij eenzelfde milieubeleidsovereenkomst een tegengesteld antwoord te geven op de vraag naar het juridisch bindend karakter. De ene federatie spreekt van een juridisch bindende overeenkomst, terwijl een andere dezelfde milieubeleidsovereenkomst catalogeert onder “een gentlemen’s agreement, zonder juridisch bindende kracht”. Bron: Bocken, 1994a * Tijdverlies Tenslotte kan niet worden uitgesloten dat de onderhandelingen uiteindelijk niet tot een akkoord en tot een milieubeleidsovereenkomst leiden. Intussen kan veel tijd verloren zijn gegaan en kunnen aanslepende onderhandelingen de facto regelgeving misschien alleen maar hebben uitgesteld.
