OESO, Towards a Global Tax co-operation, Parijs: OESO 2000, beschikbaar via xxxx://xxx.xxxx.xxx/xxxxxxxx/0/00/0000000.xxx. 3 OESO, Agreement on exchange of information on tax matters (DAFFE/CFA(2002)24/FINAL), Parijs: OESO 2002, inclusief Commentaar, beschikbaar via xxxx://xxx.xxxx.xxx/xxxxxxxx/00/00/0000000.xxx.
OESO, Towards a Global Tax co-operation, Parijs: OESO 2000, beschikbaar via xxxx://xxx.xxxx.xxx/xxxxxxxx/0/00/0000000.xxx. 3 OESO, Agreement on exchange of information on tax matters (DAFFE/CFA(2002)24/FINAL), Parijs: OESO 2002, inclusief Commentaar, beschikbaar via xxxx://xxx.xxxx.xxx/xxxxxxxx/00/00/0000000.xxx. landen dit model onderschreven. Deze gecommitteerde landen waren echter van oordeel dat, voordat zogenaamde ‘Tax Information Exchange Agreements’ (TIEA’s) daadwerkelijk tot stand kunnen komen, de OESO dient te zorgen voor wereldwijd min of meer ‘gelijke concurrentievoorwaarden’ (‘level playing field’).4 Zonder gelijke concurrentievoorwaarden is het risico groot dat de financiële dienstverlening in landen die overgaan tot meer transparantie en het verschaffen van informatie, wordt beïnvloed en dat klanten zullen willen uitwijken naar andere minder ‘bereidwillige’ landen. Bovendien hecht een laag belastend gecommitteerd land over het algemeen minder belang aan uitwisseling van fiscale gege- vens dan landen met een hogere belastingdruk. De gegevensuitwisseling zal dan ook veelal eenrich- tingsverkeer zijn: Nederland zal dan ook meer informatieverzoeken aan een laag belastend gecom- mitteerd land doen, dan andersom. De gecommitteerde landen vroegen als compensatie voor dergelijke mogelijke nadelen, om een aantal compenserende voordelen om de concurrentievoorwaarden zo veel mogelijk gelijk te houden. Tegen deze achtergrond is Nederland in onderhandeling getreden met een aantal gecommitteerde landen. Door recente politieke ontwikkelingen is de discussie over gelijke concurrentievoorwaarden ingrij- pend veranderd. De na de bijeenkomst van de groep twintig economisch meest belangrijke staten (G- 20) op 2 april 2009 door de OESO gepubliceerde witte, grijze en zwarte lijsten bevatten de landen die respectievelijk de OESO-normen naleven (wit), landen die gecommitteerd zijn maar nog niet aan- nemelijk kunnen maken dat zij de normen naleven (grijs) en non-coöperatieve landen (zwart). De op de zwarte lijst geplaatste landen zijn inmiddels alle op de grijze lijst bijgeschreven na politieke verkla- ringen dat zij zich ook committeren. Het criterium om van de grijze lijst af te komen is op dit ogenblik of het betrokken land minstens twaalf overeenkomsten met verplichtingen tot gegevensuitwisseling heeft gesloten, houdende verplichting tot gegevensuitwisseling conform de internationale norm.5 Het vaak met een beroep op het bankgeheim gebaseerde verzet tegen ruimere gegevensuitwisseling is hier- mee doorbroken. Wereldwijd heeft dit geleid tot een snelle uitbreiding van het aantal bilate...