SOORTBESPREKINGEN. We bespreken alle Rode Lijst-soorten, achtereenvolgens de bedreigde, de kwetsbare, zeldzame en achteruitgaande soorten. Bembidion stomoides is in Vlaanderen voor 1950 in 3 UTM-hokken waargenomen en na 1950 slechts in 2 hokken. Ze wordt als een stenotope bossoort beschouwd (Xxxxxxxx et al., 1995). Het is een Europese soort met een montane verspreiding. In Nederland komt de soort enkel in Zuid-Limburg voor (maar daar zijn wel veel vindplaatsen, zowel ‘historisch’ als recent) en dat is de rand van haar verspreidingsareaal (Turin, 2000). Deze auteur noemt de soort hygrofiel en typisch voor begroeide oevers van zeer kleine tot grotere beken en rivieren. De soort houdt van veel schaduw en wordt niet gevonden op zonnige plaatsen. Op 12 mei 2006 is door Xxx Xxxxxxxxxx 1 mannetje Bembidion stomoides gevangen aan de rand van Xxxxxxxxxxxx, met behulp van de auto-catcher (een net op de auto gemonteerd). Dat is een duidelijk bewijs dat deze soort vliegt. Turin (2000) meldt dat de soort macropteer is maar dat er van het vliegvermogen niets bekend is. Calosoma inquisitor, de Kleine poppenrover, is één der fraaiste inheemse loopkevers. De soort kende een enorme achteruitgang, van 30 UTM-hokken voor 1950 naar 6 in de periode 1950- 1995, en is daarom als ‘bedreigd’ opgenomen in de Rode Lijst (Desender et al., 1995). De soort leeft in oude loofbossen meestal eik, maar ook beuk en in Midden-Europa in fruitboomgaarden. De dieren zijn vooral actief in juni, waarna ze ondergronds overzomeren. De adulten zoeken overdag voedsel op bomen (vooral rupsen en poppen van spanners Geometridae en bladrollers Tortricidae), terwijl de larven op de grond leven. De soort is macropteer en beschikt over functionele vliegspieren (Desender et al., 1995). Het is dus een goede vlieger maar ook goede loper en uitstekende klimmer. Opvallend (maar niet echt verbazingwekkend) is dat de soort vaak in dezelfde gebieden als Vliegend hert wordt aangetroffen (Turin, 2000). Er zijn geen waarnemingen van Limburg bekend in de periode 1950 – 1995, maar recent is de soort wel op tal van plaatsen aangetroffen: • in Noord-Limburg (bosreservaat Jagersborg en Gremelslo, Stamprooierbroek deelgebied Grootbroek) in 2007; • in Voeren: 1 ex. in Altenbroek in 2003 in oud eikenberkenbos (Xxxxxxxxx et al., 2005) en in Xxxxxxxx 0 ex. in de eklektor in Vossenaerde (2006). In Nederland is de soort ook sterk afgenomen, maar sedert 1994 geleidelijk toegenomen, waarschijnlijk ten gevolgde van enkele grote rupsenplagen van kleine ...
SOORTBESPREKINGEN. We bespreken eerst de niet in Maelfait et al. (1998) vermelde soorten en vervolgens een aantal Rode Lijst-soorten. Saaristoa firma, de Driehoekhangmatspin, is pas recent voor het eerst in Vlaanderen gemeld, en wel op 4 verschillende locaties, 1 in Xxxxxx-Xxxxxxx (Xxxxxxxxxxxx, beukenbos) en 3 in Limburg (Zijpbeekvallei te Lanaken, moerasvegetatie; Munsterbos te Munsterbilzen; Vrouwenbos te Voeren, Parelgras-Beukenbos). We vonden 1 mannetje in de tweede helft van juni 2006 in VEB04, een oud sparrenbos zonder ondergroei (struik- noch kruidlaag). We vingen met bodemvallen 1 vrouwtje in de tweede helft van april 2006 in VEB04, het oud sparrenbos zonder ondergroei (struik- noch kruidlaag). Voorts vingen we een wijfje in ‘mestval 2’ en 2 mannetjes en 1 wijfje in de bovenzijde van de eklektorval, allen in april. Hieruit kunnen we volgende besluiten trekken: • T. nasutus komt vrij wijdverspreid voor in het Veursbos. • Het is een soort die vroeg op het jaar actief is (alle 5 dieren in april gevangen). • Het is een soort die wellicht vooral op vegetatie / bomen leeft. Vier exemplaren zijn op boomstammen gevangen (mestval, eklektor) en slechts 1 exemplaar op de bodem van een bosbestand zonder ondergroei.