Universalisme versus particularisme. Deze eerste dimensie van Trompenaars komt enigszins overeen met Hofstedes ‘onzekerheidsvermijding’ en ‘lange- versus kortetermijngerichtheid’. Uit de interviews blijkt dat Turken particularisten zijn. Relaties zijn voor Turken heel belangrijk: als ze geen goede relatie met je hebben of als ze je niet vertrouwen, zullen ze niet snel geneigd zijn een contract af te sluiten. Daarom zullen ze eerst een persoonlijk gesprek aanknopen, vooraleer te beginnen over de eigenlijke onderhandelingen. Turken willen graag de mensen kennen waarmee ze onderhandelingen gaan voeren. Hierdoor lopen deze wel eens uit, doordat er eerst tijd gespendeerd wordt aan het beter leren kennen van de partner. Daarnaast is het nakomen van gemaakte afspraken voor hen geen absolute verplichting en kunnen contracten gemakkelijk worden aangepast aan hun noden. Alle Vlaamse getuigen bevestigen dat in contracten niet alles in detail moet worden beschreven voor de Turken. Enkel dhr. Zafer vermeldt dat hij liefst wel alles gedetailleerd wil hebben in het contract. Dit is vooral omdat hij een klein bedrijf leidt en niet het risico wil lopen foutieve bestellingen of betalingen te doen. Vlamingen daarentegen zijn eerder universalistisch ingesteld: ze hechten meer belang aan regels. Respect is ook wel belangrijk, maar het is in veel mindere mate aanwezig in het privé- en bedrijfsleven. Zo is het duidelijk dat er in onze samenleving minder respect getoond wordt voor de oudere generatie, terwijl dit in Turkije oneindig is. Kinderen nemen er de verantwoordelijkheid op voor hun ouders en ouderen komen nog graag kijken naar het bedrijf dat ze vroeger geleid hebben. Dit is in Vlaanderen duidelijk veel minder het geval. Verder is in Vlaanderen het nakomen van afspraken en het naleven van contracten essentieel en vormt het de basis van een goede samenwerking. Contracten worden het best op papier gezet en zoveel mogelijk in detail besproken, zodat er zich zeker geen misverstanden kunnen voordoen.
Universalisme versus particularisme. De resultaten van vraag 10 tonen aan dat een Duitser van mening is dat regels voor iedereen op dezelfde manier gelden. Dit impliceert dat iedereen op een gelijke manier behandeld zal worden. Daarnaast bevestigen de resultaten van vraag 22 dat Duitsers in alle omstandigheden de regels strikt volgen. Er worden geen uitzonderingen gemaakt. Een Duitser zal in vele gevallen van zijn hart een steen maken en louter de regels volgen. De resultaten van deze twee vragen tonen aan dat een Duitser de voorkeur geeft aan een universalistische aanpak. Dit beeld komt overeen met de vaststellingen die in het literatuuronderzoek werden gemaakt. Volgens de resultaten van vraag 24 verkiest een Duitser echter een particularistische aanpak. Maar liefst 70,7% van de respondenten stellen dat voor een Duitser de relatie met zijn zakenpartner even belangrijk is als de kwaliteit van het aangeboden product. Deze resultaten zijn duidelijk niet consistent met de theorie. Het beeld dat een Duitser enkel rekening houdt met de kwaliteit van het aangeboden product en de relatie met zijn zakenpartner als minder belangrijk ervaart, klopt dus duidelijk niet volgens de antwoorden op deze vraag. De open vraag 31 spreekt de resultaten van vraag 24 dan weer duidelijk tegen. Volgens 62,3% van de respondenten komen Duitsers tijdens onderhandelingen snel terzake. Ze nemen niet de tijd om hun zakenpartners beter te leren kennen. Een Duitser maakt een duidelijk onderscheid tussen persoonlijke en zakelijke contacten. Tijdens het onderhandelen zal een Duitser zich dan ook strikt zakelijk gedragen en direct terzake komen. Indien hij toch de tijd neemt om zijn zakenpartner beter te leren kennen, dan is dit uit eigenbelang. De kans om achteraf met verassingen geconfronteerd te worden, wordt immers verkleind. Een Duitser wil vooral die onzekerheid vermijden. In dit opzicht kunnen ook de resultaten van vraag 24 verklaard worden. Het is enkel uit eigenbelang dat een Duitser de relatie met zijn zakenpartner als even belangrijk ervaart als de kwaliteit van het aangeboden product. Tijdens het opbouwen van de zakenrelatie zal een Duitser een goede inschatting kunnen maken over hoe betrouwbaar zijn zakenpartner zal zijn. Een betrouwbare zakenpartner zal immers in de meeste gevallen een kwaliteitsvol product aanbieden. De bevoorrechte getuigen bevestigden deze vaststelling. De resultaten van vraag 38 tonen duidelijk aan dat Duitse zakenpartners stellen dat contracten niet voor interpretatie vatbaar zijn. Maar liefs...