คําสอนเกี่ยวกับอาหารในพระไตรปิฎก ข้อกำหนดตัวอย่าง

คําสอนเกี่ยวกับอาหารในพระไตรปิฎก. อาหารเป็นสิ่งสําคัญในการดํารงชีวิตของมนุษย์ทุกคน เพราะเป็นสิ่งที่ช่วยในการ เจริญเติบโต ทําให้ร่างกายแข็งแรง และยังช่วยซ่อมแซมในส่วนที่สึกหรอของร่างกายด้วย ปัจจุบัน บุคคลเกิดความนิยมมีการบริโภคอาหารที่เปลี่ยนแปลงไปจากอดีต อันส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลงทาง อารมณ์และปัญหาสุขภาพตามมา๓ ในทางพระพุทธศาสนาให้ความสําคัญกับอาหารเพราะมีความเห็น ว่าร่างกายของเรานี้ไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีอาหาร ดังที่พระพุทธเจ้า ทรงตรัสไว้ว่า “ภิกษุทั้งหลาย กายนี้ดํารงอยู่ได้ด้วยอาหาร อาศัยอาหารจึงดํารงอยู่ได้ ขาดอาหารก็ดํารงอยู่ไม่ได้”๔ ในมุมมองของ ศาสนาและของกลุ่มนักวิชาการสาขาต่างๆ ได้มีการให้คําจํากัดความหมายของคําว่า “อาหาร” ไว้อย่างกว้างขวาง ซึ่งมีความหมายมากเกินกว่าสิ่งที่รับประทานแล้วเสริมสร้างพลังงาน ซ่อมแซมส่วน ที่สึกหรอ แต่ยังมีความหมายที่ครอบคลุมถึงสิ่งค้ําจุนชีวิต คือทั้งร่างกายและจิตใจ๕ ดังนั้น การศึกษา เรื่องอาหารจึงสิ่งสําคัญ ซึ่งผู้วิจัยได้อธิบายความหมายของอาหาร ประเภทของอาหาร และความสําคัญของอาหาร โดยพระเถระและนักวิชาการต่างๆ ได้ให้ความหมายไว้ดังนี้