ประเด็นปญหาการควบคุมสัญญาลิสซงเพื่อเปนการคุมครองผูบริโภค. เนองจากในทางปฏิบัติของผูประกอบธุรกิจลิสซิ่งและผูประกอบธุรกิจใหเชาซอ จะ มีการประกอบทั้งธุรกิจลิสซิ่งและธุรกิจเชาซื้อไปพรอมกัน เพราะเปนการใหบริการทาง การเงินเหมือนกัน แตในการทําสัญญาระหวางผูประกอบธุรกิจกับผูบริโภคมักจะทําเปน สัญญาลิสซิ่ง เพราะสัญญาลิสซิ่งเปนสัญญาที่ไมถูกควบคุมตามประกาศคณะกรรมการ สัญญา เรื่อง ใหธุรกิจใหเชาซื้อรถยนตและรถจักรยานยนตเปนธุรกิจที่ควบคุมสัญญา ตามกฎหมายวาดวยการคุมครองผูบริโภค และเนื่องจากในปจจุบันยังไมมีกฎหมาย เกี่ยวกับสัญญาลิสซิ่งบัญญัติไวเปนการเฉพาะ แตการประกอบธุรกิจลิสซิ่งและการทํา สัญญาลิสซิ่งไดรับความนิยมและมีการทําสัญญาลิสซิ่งเกิดขึ้นเปนจํานวนมาก แตกฎหมายเกี่ยวกับการคุมครองผูบริโภคไมสามารถที่จะเขาไปควบคุมการกําหนด ขอตกลงในสัญญาลิสซิ่ง เกี่ยวกับสิทธิ หนาที่ และความรับผิดของคูสัญญาซึ่งเปนการ คุมครองผูบริโภคกอนเขาทําสัญญา ในสัญญาลิสซิ่งไดอยางมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะ การทําสัญญาลิสซิ่งรถยนตและรถจักรยานยนต ทําใหผูประกอบธุรกิจใหเชาซื้อรถยนต และรถจักรยานยนตไปทําสัญญาลิสซิ่งกับผูบริโภคแทนการทําสัญญาเชาซื้อ เพราะสัญญาเชาซื้อเปนสัญญาที่ถูกควบคุมตามกฎหมายเกี่ยวกับการคุมครองผูบริโภค ซึ่งผูเขียนจะไดทําการศึกษาคนควาวิเคราะหขอตกลงในสัญญาลิสซิ่งเกี่ยวกับสิทธิ หนาที่ และความรับผิดของคูสัญญา เพื่อเปนการชวยลดปญหาขอสัญญาที่ไมเปนธรรม และไม เปนการคุมครองผูบริโภคดานสัญญาในสัญญาลิสซิ่ง ตามกฎหมายวาดวยขอสัญญาที่ไม เปนธรรม และกฎหมายวาดวยการคุมครองผูบริโภค รวมทั้งเสนอแนะแนวทางในการ บัญญัติกฎหมายลักษณะสัญญาลิสซิ่ง ที่กําหนดสิทธิ หนาที่ และความรับผิดของ คูสัญญาในสัญญาลิสซิ่ง เพื่อเปนแนวทางในการกําหนดหลักเกณฑเพื่อควบคุมการทํา สัญญาลิสซิ่งที่เปนการคุมครองผูบริโภคทางดานสัญญา ตามกฎหมายวาดวยการ คุมครองผูบริโภค และกฎหมายวาดวยขอสัญญาที่ไมเปนธรรม และมีความเหมาะสมกับ สภาพปญหา และระบบเศรษฐกิจของประเทศไทยตอไป