MESLEKİ OTONOMİ Örnek Maddeleri

MESLEKİ OTONOMİ. Profesyonel açıdan otonomi; davranışsal ve yapısal otonomi olarak değerlendirilir. Davranışsal otonomi; bireyin kişiliğini bir parçası olarak, özgür ve bağımsız karar verme açısından geliştirdiği inanç ve tutumlardır. Bu durumda bireyin davranışlarına yansır ve birey kendine güven duyar (Xxxxx Xxxxxxx 2013). Bireysel özerklik sosyalleşme sürecinde şekillenir (Xxxxxxxxxxx 2008). Bireysel otonomi sosyal olarak inşa edilir. Bu anlamda otonomi, içinde bulunduğumuz durumda belirli sosyal ilişkiler ve güç yapılarına bağlıdır (MacDonald 2002). Yapısal yani mesleki otonomi; meslek üyesinin kendi alanı ile ilgili kararları bağımsız bir şekilde alması ve uygulamasıdır. Bu uygulamalar, mesleki standartlara ve yasal yapılara uyma çerçevesinde olmalı ve aynı zamanda sorumluluk yüklenmeyi de içermelidir (Xxxxx Xxxxxxx 2013). Meslek ölçütleri açısından bakılacak olunursa; çalışanların otonom, öz- denetimli, kişisel sorumluluk, yükümlülük ve bilinç gereksinimi sahibi olması gibi özelliklerden bahsedilmektedir (Babadağ 2010). Profesyonelliğin ön koşulu arasında standart görevlerden uzaklaşmak ve yaratıcılığın kullanıldığı sorumluluklar alarak bu sorumlulukları uygun bir şekilde yerine getirme gayretini içermektedir. Profesyonel otonomi, karar almayla ilgili bağımsız olabilmek ve bir o kadar da ekip üyeleri ile ortak iletişim ve güven üzerine temellenen işbirlikçi bir yaklaşım gerektirir. Bu açıdan bakıldığında otonomi, bir mesleği meslek yapan önemli öğelerdendir (Xxxxxx 1999; Xxxxxxxxxxx 2008). Otonominin öncülleri arasında; içsel entelektüel kapasite, ahlak, inançlar, değerler, ilke ve yasalar sistemi, yetkinlik geliştirmek için yeterli bilgiye sahip olma, kişisel değer ve inançlar, muhakeme yeteneği ve kendi kendini kontrol etme yeteneği yer alır. Sonuçları ise; bireysel mesleki statü, özgürlük, iktidar ve güç, yetkili olarak başkaları tarafından tanınma, bireysel memnuniyet, özerk ifadenin etki alanının genişletilmesidir (Xxxxxx 1998).