Cultuurverschillen Vlaanderen en Duitsland. In het vorige deel werden de zeven cultuuraspecten uitgaande van het model van X. Xxxxxxxxxxx (2004) grondig besproken. In dit deel zullen de cultuuraspecten met betrekking tot Vlaanderen en Duitsland verder uitgediept worden. Hierbij zal gebruik worden gemaakt van de invalshoeken van de volgende auteurs: X. Mole (1998), G. Hofstede (2006), X. Xxxxxxxxxxx (2004), X. Xxxxxxxxx (2000) en E.T. Hall (1990). Deze auteurs beschrijven immers specifieke culturele componenten van verschillende landen. Ook België en Duitsland bevinden zich onder deze landen. In de volgende paragraaf zal eerst de geschiedenis van deze twee landen zeer kort worden toegelicht. België werd opgericht in 1830. In het noorden, Vlaanderen, leven ongeveer 5,5 miljoen mensen. In het zuiden, Wallonië, leven ongeveer 3,5 miljoen mensen (xxx.xxxxxxx.xx). Volgens X. Mole (1998, p 111) zien individuen zichzelf op de eerste plaats als Vlaming of Waal, dan als Europese burger en op de laatste plaats pas als Belg. Er is dus volgens de auteur een zeer zwak gevoel van nationale homogeniteit. Duitsland werd na de Tweede Wereldoorlog in vier bezette zones verdeeld. De bezetters slaagden er echter niet in het land gezamenlijk te besturen. Zo ontstonden na 1945 twee afzonderlijke staten: de bondsrepubliek Duitsland (BRD) en de Duitse Democratisch Republiek (DDR). Het duurde tot 3 oktober 1990 alvorens de hereniging van de DDR (Oost-Duitsland) met de BRD (West-Duitsland) een feit was (xxx.xxxxxxxxx.xx). Duitsland heeft de laatste honderd jaar vele politieke systemen gekend: monarchie, republiek, dictatuur, rijk, federale democratie en democratische republiek. Volgens X. Mole (1998, p 29) is er echter één constante: de vastberadenheid om alles te drijven tot aan de limiet. Duitsers nemen zaken dan ook heel serieus. Ze vinden de Duitse producten, het Duitse management en het Duitse protocol dan ook superieur.
