Common use of De aanleiding Clause in Contracts

De aanleiding. De Noordzee is van ons allemaal en daarmee ook een beetje van niemand. Dit Akkoord is gesloten vanuit de gedachte dat Noordzeebeleid een zo breed mogelijk draagvlak moet hebben. De Noordzee is een van de meest intensief gebruikte zeeën ter wereld en het wordt er nog drukker. Het is een waardevol en kwetsbaar ecosysteem en een bron van voedsel voor mens en dier. Het heeft daarnaast grote economische betekenis. Er liggen druk bevaren scheepvaartroutes. Er is recreatief gebruik. De marine en luchtmacht oefenen er. Op de Noordzee wordt olie, gas, zand en windenergie gewonnen. Daarnaast is de Noordzee belangrijk voor de leefbaarheid van kustgebieden en visserijregio’s. Tegelijkertijd heeft klimaatverandering invloed op het ecosysteem van de Noordzee en de gevolgen daarvan zijn inmiddels nadrukkelijk merkbaar. Klimaatverandering is niet alleen een mondiaal vraagstuk, maar alle aspecten ervan treden ook bij ons voor de deur, op de Noordzee, op. Bijvoorbeeld opwarming, verzuring, zeespiegelstijging, zuurstofloosheid, de opmars van invasieve soorten en veranderende verspreiding van visbestanden. Fossiele brandstof wordt geleidelijk vervangen door schone, duurzame energie, zoals wind op zee. Voor de Noordzee zal dat leiden tot een forse groei van het aantal windparken. Daarmee wordt een van de noodzakelijke randvoorwaarden van het Klimaatakkoord en het Akkoord van Parijs vervuld: het maakt de reductie van CO2 mede mogelijk. De aanleg en exploitatie van een groeiend aantal windparken zet de spanning tussen functies, die al groot is, verder onder druk. Een gezonde Noordzee is voor iedereen van belang. Nu al vraagt het mariene ecosysteem om herstel. Gebruik moet passen binnen de ecologische draagkracht van de Noordzee. Om de Noordzee gezond te maken en te houden is een extra inspanning noodzakelijk. Dat is des te belangrijker nu wordt gekozen voor een forse groei van het aantal windparken op zee. Dit zijn de ‘extra mijlen die we te gaan hebben op weg naar een gezonde Noordzee’. Te midden van deze radicale veranderingen willen vissers weten waar zij aan toe zijn. De Noordzee is voor de Nederlandse vissers van cruciale betekenis en ten diepste verbonden met lokale gemeenschappen. Zij verdienen er de kost en vragen om perspectief. De vaak perifeer gelegen visserijgemeenschappen zijn sterk afhankelijk van de economische baten van de visserij. Niet alleen de visser profiteert, ook de plaatselijke dienstverleners en lokale bedrijven hebben belang bij een stabiele visserijsector. Voor de deelnemers aan het Noordzeeoverleg (NZO) gaat het daarbij om meer dan de optelsom van deze verschillende functies en natuurwaarden; de Noordzee is als deel van onze nationale identiteit en geschiedenis een kostbaar bezit. En die zee willen we gezonder aan volgende generaties overdragen. Dit Akkoord voorziet in de afspraak dat het Rijk tweejaarlijks de ‘Staat van de Noordzee’ zal publiceren. (zie 7.9) De uitdaging is dus een gezonde en duurzame Noordzee te waarborgen, waarbinnen plek is voor beschermde natuurwaarden, een duurzame visserij en voldoende ruimte voor windparken op zee om te voldoen aan de Nederlandse invulling van het Parijsakkoord. Daarom wordt in het akkoord de gaswinning6 op de Noordzee nadrukkelijker ingepast binnen de doelstellingen van het Parijsakkoord en aan meer ecologische randvoorwaarden gebonden. Dit Akkoord beoogt een betere balans aan te brengen tussen alle in het geding zijnde belangen, binnen het kader van een gezonde Noordzee. Vanzelf zal dat niet gaan; overheid en stakeholders zien dat als een forse uitdaging. Met dit Akkoord wordt het mogelijk deze uitdaging gezamenlijk aan te gaan. Het Akkoord richt zich in de eerste plaats op de middellange termijn richting 2030, maar biedt ook perspectief op een snelle ontwikkeling van windenergie na 2030.

De aanleiding. De Noordzee is van ons allemaal en daarmee ook een beetje van niemand. Dit Akkoord is gesloten vanuit de gedachte dat Noordzeebeleid een zo breed mogelijk draagvlak moet hebben. De Noordzee is een van de meest intensief gebruikte zeeën ter wereld en het wordt er nog drukker. Het is een waardevol en kwetsbaar ecosysteem en een bron van voedsel voor mens en dier. Het heeft daarnaast grote economische betekenis. Er liggen druk bevaren scheepvaartroutes. Er is recreatief gebruik. De marine en luchtmacht oefenen er. Op de Noordzee wordt olie, gas, zand en windenergie gewonnen. Daarnaast is de Noordzee belangrijk voor de leefbaarheid van kustgebieden en visserijregio’s. Tegelijkertijd heeft klimaatverandering invloed op het ecosysteem van de Noordzee en de gevolgen daarvan zijn inmiddels nadrukkelijk merkbaar. Klimaatverandering is niet alleen een mondiaal vraagstuk, maar alle aspecten ervan treden ook bij ons voor de deur, op de Noordzee, op. Bijvoorbeeld opwarming, verzuring, zeespiegelstijging, zuurstofloosheid, de opmars van invasieve soorten en veranderende verspreiding van visbestanden. Fossiele brandstof wordt geleidelijk vervangen door schone, duurzame energie, zoals wind op zee. Voor de Noordzee zal dat leiden tot een forse groei van het aantal windparken. Daarmee wordt een van de noodzakelijke randvoorwaarden van het Klimaatakkoord en het Akkoord van Parijs vervuld: het maakt de reductie van CO2 mede mogelijk. De aanleg en exploitatie van een groeiend aantal windparken zet de spanning tussen functies, die al groot is, verder onder druk. Een gezonde Noordzee is voor iedereen van belang. Nu al vraagt het mariene ecosysteem om herstel. Gebruik moet passen binnen de ecologische draagkracht van de Noordzee. Om de Noordzee gezond te maken en te houden is een extra inspanning noodzakelijk. Dat is des te belangrijker nu wordt gekozen voor een forse groei van het aantal windparken op zee. Dit zijn de ‘extra mijlen die we te gaan hebben op weg naar een gezonde Noordzee’. Te midden van deze radicale veranderingen willen vissers weten waar zij aan toe zijn. De Noordzee is voor de Nederlandse vissers van cruciale betekenis en ten diepste verbonden met lokale gemeenschappen. Zij verdienen er de kost en vragen om perspectief. De vaak perifeer gelegen visserijgemeenschappen zijn sterk afhankelijk van de economische baten van de visserij. Niet alleen de visser profiteert, ook de plaatselijke dienstverleners en lokale bedrijven hebben belang bij een stabiele visserijsector. Voor de deelnemers aan het Noordzeeoverleg (NZO) gaat het daarbij om meer dan de optelsom van deze verschillende functies en natuurwaarden; de Noordzee is als deel van onze nationale identiteit en geschiedenis een kostbaar bezit. En die zee willen we gezonder aan volgende generaties overdragen. Dit Akkoord voorziet in de afspraak dat het Rijk tweejaarlijks de ‘Staat van de Noordzee’ zal publiceren. publiceren (zie 7.9) ). De uitdaging is dus een gezonde en duurzame Noordzee te waarborgen, waarbinnen plek is voor beschermde natuurwaarden, een duurzame visserij en voldoende ruimte voor windparken op zee om te voldoen aan de Nederlandse invulling van het Parijsakkoord. Daarom wordt in het akkoord de gaswinning6 gaswinning4 op de Noordzee nadrukkelijker ingepast binnen de doelstellingen van het Parijsakkoord en aan meer ecologische randvoorwaarden gebonden. Dit Akkoord beoogt een betere balans aan te brengen tussen alle in het geding zijnde belangen, binnen het kader van een gezonde Noordzee. Vanzelf zal dat niet gaan; overheid en stakeholders zien dat als een forse uitdaging. Met dit Akkoord wordt het mogelijk deze uitdaging gezamenlijk aan te gaan. Het Akkoord richt zich in de eerste plaats op de middellange termijn richting 2030, maar biedt ook perspectief op een snelle ontwikkeling van windenergie na 2030.

De aanleiding. De Noordzee is van ons allemaal en daarmee ook een beetje van niemand. Dit Akkoord is gesloten vanuit de gedachte dat Noordzeebeleid een zo breed mogelijk draagvlak moet hebben. De Noordzee is een van de meest intensief gebruikte zeeën ter wereld en het wordt er nog drukker. Het is een waardevol en kwetsbaar ecosysteem en een bron van voedsel voor mens en dier. Het heeft daarnaast grote economische betekenis. Er liggen druk bevaren scheepvaartroutes. Er is recreatief gebruik. De marine en luchtmacht oefenen er. Op de Noordzee wordt olie, gas, zand en windenergie gewonnen. Daarnaast is de Noordzee belangrijk voor de leefbaarheid van kustgebieden en visserijregio’s. Tegelijkertijd heeft klimaatverandering invloed op het ecosysteem van de Noordzee en de gevolgen daarvan zijn inmiddels nadrukkelijk merkbaar. Klimaatverandering is niet alleen een mondiaal vraagstuk, maar alle aspecten ervan treden ook bij ons voor de deur, op de Noordzee, op. Bijvoorbeeld opwarming, verzuring, zeespiegelstijging, zuurstofloosheid, de opmars van invasieve soorten soorten, en veranderende verspreiding van visbestanden. Fossiele brandstof wordt geleidelijk vervangen door schone, duurzame energie, zoals wind op zee. Voor de Noordzee zal dat leiden tot een forse groei van het aantal windparken. Daarmee wordt een van de noodzakelijke randvoorwaarden van het Klimaatakkoord en het Akkoord van Parijs vervuld: het maakt de reductie van CO2 mede mogelijk. De aanleg en exploitatie van een groeiend aantal windparken zet de spanning tussen functies, die al groot is, verder onder druk. Een gezonde Noordzee is voor iedereen van belang. Nu al vraagt het mariene ecosysteem om herstel. Gebruik moet passen binnen de ecologische draagkracht van de Noordzee. Om de Noordzee gezond te maken en te houden is een extra inspanning noodzakelijk. Dat is des te belangrijker nu wordt gekozen voor een forse groei van het aantal windparken op zee. Dit zijn de ‘extra mijlen die we te gaan hebben op weg naar een gezonde Noordzee’. Te midden van deze radicale veranderingen willen vissers weten waar zij aan toe zijn. De Noordzee is voor de Nederlandse vissers van cruciale betekenis en ten diepste verbonden met lokale gemeenschappen. Zij verdienen er de kost en vragen om perspectief. De vaak perifeer gelegen visserijgemeenschappen zijn sterk afhankelijk van de economische baten van de visserij. Niet alleen de visser profiteert, ook de plaatselijke dienstverleners en lokale bedrijven hebben belang bij een stabiele visserijsector. Voor de deelnemers aan het Noordzeeoverleg (NZO) gaat het daarbij om meer dan de optelsom van deze verschillende functies en natuurwaarden; de Noordzee is als deel van onze nationale identiteit en geschiedenis een kostbaar bezit. En die zee willen we gezonder aan volgende generaties overdragen. Dit Akkoord voorziet in de afspraak dat het Rijk tweejaarlijks de ‘Staat van de Noordzee’ zal publiceren. (zie 7.9) De uitdaging is dus een gezonde en duurzame Noordzee te waarborgen, waarbinnen plek is voor beschermde natuurwaarden, een duurzame visserij visserij, en voldoende ruimte voor windparken op zee om te voldoen aan de Nederlandse invulling van het Parijsakkoord. Daarom wordt in het akkoord de gaswinning6 gaswinning1 op de Noordzee nadrukkelijker ingepast binnen de doelstellingen van het Parijsakkoord en aan meer ecologische randvoorwaarden gebonden. 1 Daar waar sprake is van gasindustrie moet gelezen worden gas- en olie-industrie. Dit Akkoord beoogt een betere balans aan te brengen tussen alle in het geding zijnde belangen, binnen het kader van een gezonde Noordzee. Vanzelf zal dat niet gaan; overheid en stakeholders zien dat als een forse uitdaging. Met dit Akkoord wordt het mogelijk deze uitdaging gezamenlijk aan te gaan. Het Akkoord akkoord richt zich in de eerste plaats op de middellange termijn richting 2030, maar biedt ook perspectief op een snelle ontwikkeling van windenergie na 2030.

De aanleiding. De Noordzee is van ons allemaal en daarmee ook een beetje van niemand. Dit Akkoord is gesloten vanuit de gedachte dat Noordzeebeleid een zo breed mogelijk draagvlak moet hebben. De Noordzee is een van de meest intensief gebruikte zeeën ter wereld en het wordt er nog drukker. Het is een waardevol en kwetsbaar ecosysteem en een bron van voedsel voor mens en dier. Het heeft daarnaast grote economische betekenis. Er liggen druk bevaren scheepvaartroutes. Er is recreatief gebruik. De marine en luchtmacht oefenen er. Op de Noordzee wordt olie, gas, zand en windenergie gewonnen. Daarnaast is de Noordzee belangrijk voor de leefbaarheid van kustgebieden en visserijregio’s. Tegelijkertijd heeft klimaatverandering invloed op het ecosysteem van de Noordzee en de gevolgen daarvan zijn inmiddels nadrukkelijk merkbaar. Klimaatverandering is niet alleen een mondiaal vraagstuk, maar alle aspecten ervan treden ook bij ons voor de deur, op de Noordzee, op. Bijvoorbeeld opwarming, verzuring, zeespiegelstijging, zuurstofloosheid, de opmars van invasieve soorten en veranderende verspreiding van visbestanden. Fossiele brandstof wordt geleidelijk vervangen door schone, duurzame energie, zoals wind op zee. Voor de Noordzee zal dat leiden tot een forse groei van het aantal windparken. Daarmee wordt een van de noodzakelijke randvoorwaarden van het Klimaatakkoord en het Akkoord van Parijs vervuld: het maakt de reductie van CO2 mede mogelijk. De aanleg en exploitatie van een groeiend aantal windparken zet de spanning tussen functies, die al groot is, verder onder druk. Een gezonde Noordzee is voor iedereen van belang. Nu al vraagt het mariene ecosysteem om herstel. Gebruik moet passen binnen de ecologische draagkracht van de Noordzee. Om de Noordzee gezond te maken en te houden is een extra inspanning noodzakelijk. Dat is des te belangrijker nu wordt gekozen voor een forse groei van het aantal windparken op zee. Dit zijn de ‘extra mijlen die we te gaan hebben op weg naar een gezonde Noordzee’. Te midden van deze radicale veranderingen willen vissers weten waar zij aan toe zijn. De Noordzee is voor de Nederlandse vissers van cruciale betekenis en ten diepste verbonden met lokale gemeenschappen. Zij verdienen er de kost en vragen om perspectief. De vaak perifeer gelegen visserijgemeenschappen zijn sterk afhankelijk van de economische baten van de visserij. Niet alleen de visser profiteert, ook de plaatselijke dienstverleners en lokale bedrijven hebben belang bij een stabiele visserijsector. Voor de deelnemers aan het Noordzeeoverleg (NZO) gaat het daarbij om meer dan de optelsom van deze verschillende functies en natuurwaarden; de Noordzee is als deel van onze nationale identiteit en geschiedenis een kostbaar bezit. En die zee willen we gezonder aan volgende generaties overdragen. Dit Akkoord voorziet in de afspraak dat het Rijk tweejaarlijks de ‘Staat van de Noordzee’ zal publiceren. (zie 7.9) OFL | Het Akkoord voor de Noordzee De uitdaging is dus een gezonde en duurzame Noordzee te waarborgen, waarbinnen plek is voor beschermde natuurwaarden, een duurzame visserij en voldoende ruimte voor windparken op zee om te voldoen aan de Nederlandse invulling van het Parijsakkoord. Daarom wordt in het akkoord de gaswinning6 op de Noordzee nadrukkelijker ingepast binnen de doelstellingen van het Parijsakkoord en aan meer ecologische randvoorwaarden gebonden. Dit Akkoord beoogt een betere balans aan te brengen tussen alle in het geding zijnde belangen, binnen het kader van een gezonde Noordzee. Vanzelf zal dat niet gaan; overheid en stakeholders zien dat als een forse uitdaging. Met dit Akkoord wordt het mogelijk deze uitdaging gezamenlijk aan te gaan. Het Akkoord richt zich in de eerste plaats op de middellange termijn richting 2030, maar biedt ook perspectief op een snelle ontwikkeling van windenergie na 2030.. OFL | Het Akkoord voor de Noordzee