Hoe is het besluitvormingsproces vormgegeven?. 9. Op welke wijze wordt het crisisplan periodiek getoetst? Deze elementen komen terug in de negen paragrafen van dit crisisplan. Vervolgens worden de monitoring en een aantal operationele zaken beschreven. Het bestuur is van mening dat er sprake is van een crisissituatie indien er geen herstel (meer) mogelijk is binnen de hiervoor wettelijk gestelde termijnen zonder aanspraken en rechten te korten. Een crisissituatie kan daarmee worden gedefinieerd als een situatie waarbij de (beleids)dekkingsgraad zich bevindt op of zeer snel beweegt richting kritieke waarden waardoor het realiseren van de doelstelling van de Stichting in gevaar komt. De Stichting is van mening dat er sprake is van een ernstig signaal voor het ontstaan van een crisissituatie, als de dekkingsgraad in twee maanden of minder met 10% of meer afneemt. In een crisissituatie kan de continuïteit van de Stichting ook worden bedreigd. Hierin onderscheidt een crisissituatie zich van een herstelsituatie. Bij een herstelsituatie is het mogelijk te herstellen binnen de gestelde wettelijke termijnen, zonder dat gebruikmaking van de kortingsmaatregel nodig is. In het nFTK worden 2 situaties onderscheiden waarin pensioenaanspraken en –rechten gekort dienen te worden:
Hoe is het besluitvormingsproces vormgegeven?. Wie kan en mag welke besluiten in welk stadium van de crisis?
Hoe is het besluitvormingsproces vormgegeven?. 9. Op welke wijze wordt het crisisplan periodiek getoetst? In de volgende paragrafen worden deze vragen beantwoord en vormen daarmee feitelijk het financieel crisisplan. Het bestuur is van mening dat er sprake is van een financiële crisissituatie indien er geen herstel (meer) mogelijk is binnen de hiervoor wettelijk gestelde termijnen zonder aanspraken en rechten te moeten korten. Een crisissituatie kan daarmee worden gedefinieerd als een situatie waarbij de actuele dekkingsgraad zich bevindt op of zeer snel beweegt richting kritieke waarden waardoor de rechten en aanspraken in gevaar komen. Dit punt wordt aangemerkt als de kritische dekkingsgraad. Een financiële crisis kan met name ontstaan wanneer er flinke turbulentie is op financiële markten, zoals bijvoorbeeld bij een pandemie of bankencrisis. Het bestuur probeert de mogelijke negatieve effecten van een mogelijke financiële crisis op de financiële situatie van het fonds te beheersen door regelmatig scenario’s door te rekenen. Deze scenario analyses vinden hun oorsprong in stresstesten. Op basis van deze scenario’s wordt het beleggingsbeleid opgesteld en aangepast. Monitoring vindt plaats via de ontwikkeling van de dekkingsgraad, risicorapportages en de haalbaarheidstoets. Een financiële crisissituatie kan zich onderscheiden van een herstelsituatie. Bij een herstelsituatie is het mogelijk te herstellen binnen de gestelde wettelijke termijnen, zonder dat gebruikmaking van de kortingsmaatregel nodig is. Wanneer de kritische dekkingsgraad wordt geraakt dan is herstellen tot het niveau van de vereiste dekkingsgraad binnen de wettelijk gestelde termijnen niet meer mogelijk. In dat geval is sprake van een financiële crisissituatie waarbij het zeer waarschijnlijk is dat kortingen dienen te worden ingezet. Voordat de kritische dekkingsgraad wordt bereikt zijn er wettelijk gezien twee situaties beschreven waarin het bestuur al maatregelen heeft moeten nemen. Het betreft de situatie van een reservetekort wanneer de beleidsdekkingsgraad (BDG) van het pensioenfonds zich bevindt onder het niveau van het Vereiste Eigen Vermogen (VEV). Een tweede situatie is een dekkingstekort situatie wanneer de beleidsdekkingsgraad zich bevindt onder het niveau van het Minimaal Vereist Eigen Vermogen (MVEV). Volgens het Financieel Toetsingskader, zoals van toepassing per 1 januari 2015, (nFTK) dient een fonds met een reservetekort of een dekkingstekort een herstelplan in te dienen bij DNB. In het herstelplan moet het fonds laten zi...
Hoe is het besluitvormingsproces vormgegeven?. Hoe besluitvorming dient plaats te vinden is vastgelegd in de statuten van het fonds. Indien mogelijk zullen ook in crisissituaties deze bepalingen worden nageleefd. Echter, het acute karakter van een crisissituatie kan noodzaken tot versnelde besluitvorming. In geval van een dreigende crisissituatie kan het bestuur afwijken van gangbare besluitvormingsprocessen. Met name kan de beleggingsadviescommissie in een dergelijke situatie versneld willen handelen en vragen om een ad hoc bestuursbesluit op basis van de advisering van de commissie. Het bestuur is in staat om, wanneer dit aan de orde is, snel tot een besluit te komen (zie ook noodprocedure). De risicocommissie van het fonds zal het financieel crisisplan evalueren en actualiseren als de situatie hiertoe aanleiding geeft. In ieder geval één keer per drie jaar. Na aanpassing wordt het financieel crisisplan ter besluitvorming aan het bestuur voorgelegd. Een financieel crisisplan is geen statisch geheel, maar maakt onderdeel uit van het continue risicomanagement van het fonds. Het financieel crisisplan van het fonds is dan ook onlosmakelijk verbonden met het risicomanagement van het fonds en de hiermee verband houdende bepalingen in de ABTN. Het financieel crisisplan is onderdeel van de noodprocedure. Ook worden toeslagbeleid en beleggingsbeleid periodiek getoetst aan de hand van ALM-studies. De periodieke toetsing van het financieel crisisplan zal bij deze toetsing worden meegenomen. Tenslotte zal de effectiviteit van het financieel crisisplan worden beoordeeld, nadat zich een crisis heeft voorgedaan en het financieel crisisplan ten uitvoer is gebracht. Als gevolg van de ervaring die in een dergelijke situatie wordt opgedaan, kan het financieel crisisplan verder worden geactualiseerd.