Participatie en informatie. 1. Partijen betrekken inwoners, maatschappelijke organisaties en bedrijven bij de uitwerking van de maatregelen van het Schone Lucht Akkoord.
Participatie en informatie. Kinderen en jongeren worden op beleidsmatig vlak vaak bekeken als ‘buitenstaanders’. Het gaat dikwijls over kinderen, maar ze worden vaak niet echt betrokken bij het beleid. Heel zelden zijn kinderen het uitgangspunt van het beleid. Er is maar één expert in kinderen en jongeren en dat zijn de kinderen en jongeren zelf. De gemeente moet haar expertise gebruiken om te komen tot een sterk lokaal jeugdbeleid. Kinderen, jongeren en verenigingen hebben immers (meer dan ooit) een mening over het beleid in hun gemeente. De jeugdraad blijft als motor van de participatie een goed medium om meningen van jongeren te verzamelen. De jeugdraad heeft niet alleen de taak om reglementen te stemmen of advies te geven, ze kan ook zelf projecten in gang zetten. De jeugdraad moet buiten zijn grenzen durven treden: samen met kinderen, jongeren en verenigingen kunnen er waardevolle initiatieven worden opgezet om alle kinderen en jongeren te betrekken bij het beleid in hun gemeente. De jeugdraad en de jeugddienst zouden idealiter op verschillende wijzen moeten trachten kinderen en jongeren te betrekken. Er mag wat dat betreft gerust geëxperimenteerd worden, met als doel om zoveel mogelijk jongeren te bereiken. De -14-jarigen worden best bereikt via o.a. scholen, jeugdverenigingen en sportverenigingen. De werking van de kindergemeenteraad dient te worden geëvalueerd en hervormd te worden. We bekijken of er andere en efficiëntere inspraakmogelijkheden voor kinderen zijn. Een basisvoorwaarde voor participatie is uiteraard informatie. Daarom is het erg belangrijk dat jeugdinformatie de nodige aandacht krijgt binnen lokaal beleid. Inzetten op jeugdinformatie overstijgt het communiceren over de activiteiten die de gemeente voor kinderen en jongeren aanbiedt. Inzetten op jeugdinformatie is ervoor zorgen dat kinderen en jongeren hun weg vinden binnen en vooral hun weg vinden naar informatie op maat rond levensthema’s die op dat moment een rol spelen in hun leven. Hen wegwijs maken binnen de sociale kaart van hun gemeente vertrekkende vanuit hun noden en de dagdagelijkse realiteit. Daarbij mag het digitaal (spel)element uiteraard niet ontbreken.