STRATEGISCHE INTERACTIE TUSSEN BEDRIJVEN. Wanneer je in de supermarkt uit verschillende bieren kan kiezen, dan denken we dat monopolistische concurrentie de relevante marktvorm is. Bij nader inzien, is dat toch niet het geval. Veel verschillende soorten bieren worden door dezelfde brouwer gebrouwen en vermarkt. Zo is AB InBev goed voor ruim de helft van de Belgische biermarkt. Daarnaast zijn er nog grote producenten en kleinere, lokale brouwerijen. De dominantie van een beperkt aantal producenten is niet in overeenstemming met het model van monopolistische concurrentie, dat vele competitieve producenten veronderstelt. Ook op de globale biermarkt is slechts een beperkt aantal grote producenten actief. Door hun beperkt aantal zal de concurrentie tussen deze producenten gekenmerkt worden door strategische interactie. Dit ontstaat wanneer het gedrag of de beslissingen van één producent de andere producent(en) beïnvloeden. Een dergelijke marktvorm noemt men een oligopolie. Naast de biermarkt hebben we ook de markt voor ruwe aardolie (oligopolie). Aangezien de producenten in een oligopolie op verschillende manieren met elkaar kunnen interageren, zijn meerdere marktuitkomsten mogelijk. Afhankelijk van de strategische interactie kan de uitkomst zelfs variëren van een marktuitkomst gelijk aan het evenwicht in een monopolie tot het evenwicht in een markt gekenmerkt door perfecte concurrentie. Door het beperkte aantal producenten in een oligopolie zal het gedrag van één enkele producent impact hebben op de andere producenten. <-> perfecte en monopolistische concurrentie is een individuele producent in verhouding tot de grote massa actieve producenten te klein om de anderen te beïnvloeden. <-> in een monopolie is er slechts één producent en vindt er geen interactie plaats met andere producenten. In een oligopolie gaat producent B, eens hij de beslissing van producent A kent, zijn eigen gedrag afstellen op de beslissing van A, waarna A op zijn beurt zijn gedrag gaat bijsturen als reactie op de beslissing van B. Een evenwicht in een oligopolie wordt daarom expliciet gekenmerkt door de voorwaarde dat geen enkele producent zijn gedrag nog wenst te veranderen, omdat hij er geen voordeel uit haalt, eens hij het gedrag van de andere producenten kent = Nash-evenwicht.
