กฎหมายแรงงานของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ข้อกำหนดตัวอย่าง

กฎหมายแรงงานของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี. กฎหมายแรงงานของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีมีวัตถุประสงค์ในการคุ้มครองลูกจ้าง ในการทํางาน เนื่องจากลูกจ้างจําเป็นต้องพึ่งพานายจ้างไม่เพียงแต่ด้านหารายได้ประกอบการเลี้ยงชีพ เท่านั้น แต่ด้านความสัมพันธ์ก็มีผลต่อการทํางานเช่นกัน กฎหมายแรงงานจะครอบคลุมถึงลูกจ้างทุก ประเภท กฎหมายแรงงานเยอรมนีแบ่งได้เป็น 2 ประเภทหลัก คือ กฎหมายแรงงานส่วนบุคคล (Individual Labour Law) ซึ่งครอบคลุมความสัมพันธ์ระหว่างลูกจ้างและนายจ้างโดยตรงและ กฎหมายแรงงานกลุ่มร่วม (Collective Labour Law) ใช้กับความสัมพันธ์ด้านกฎหมายระหว่างกลุ่ม สหภาพแรงงานและสมาคมหรือกลุ่มนายจ้างต่าง ๆ ในระดับบริษัทหรือระดับที่เหนือบริษัทขึ้นไป กฎหมายแรงงานกลุ่มร่วมมีจุดมุ่งหมายในการกาหนดเงื่อนไขการทํางานให้เป็นไปในทางเดียวกัน และ กําหนดกฎหมายที่เกี่ยวกับเสรีภาพในการรวมกลุ่ม การเจรจาต่อรองการไกล่เกลี่ยและการยุติความ ขัดแย้ง การเป็นตัวแทนของกลุ่มลูกจ้างและการมีสิทธิในการตัดสินใจร่วม1 ซึ่งจะทําการศึกษา กฎหมายแรงงานของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีตามหัวข้อดังต่อไปนี้ 3.1.1 การกําหนดให้สัญญาจ้างแรงงานเป็นสัญญาจ้างที่ไม่มีกําหนดระยะเวลา เว้นแต่มีกฎหมายกําหนดให้ทําเป็นสัญญาจ้างแรงงานแบบมีกําหนดระยะเวลาได้ 1 กระทรวงแรงงาน, ‘กฎหมายแรงงาน (Arbeitsrecht) ของประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี’ (ฝ่าย แรงงานประจําสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงเบอร์ลิน, 9 ตุลาคม 2561) <https://germany.mol.go.th/ working_abroad/labor-law> สืบค้นเมื่อ 8 เมษายน 2567. 2 Part-Time and Fixed-Term Employment Act (TzBfG) Section 1 “The purpose of this Act is to promote part-time work, to define the prerequisites for the permissibility of employment agreements for limited terms and to prevent discrimination against part-time and limited term employees”