Sağlayıcının Ayıplı Hizmetten Sorumluluğu Örnek Maddeleri

Sağlayıcının Ayıplı Hizmetten Sorumluluğu. Ayıp, mallar ve hizmetler bakımından hem ayıba karşı tekeffül borcunda hem de üreticinin sorumluluğunda, sorumluluğu kuran temel kavramdır. Ancak, bu iki sorumluluk türüne de dayanak oluşturmakla beraber, her iki sorumlulukta bahsedilen ayıp kavramının, aynı anlama geldiğini söylemek mümkün değildir. Bu nedenle, bu iki sorumluluk türü bakımından ayıbın ayrı ayrı ele alınması gerekilir. Burada konuya geçmeden önce genel bir açıklama yapılacaktır. Mevcut TKHK, ayıplı hizmetleri düzenlediği 4/A maddesinde, yukarıda belirtilen iki sorumluluk türünü de belirtmiştir. Buna göre; sağlayıcı, bayi, acente ve 10’uncu maddenin beşinci fıkrası göre kredi verenler ayıplı hizmetten ve ayıplı hizmetin neden olduğu zararlardan müteselsilen sorumludurlar. Yani, mevcut TKHK m.4/A, ‘ayıplı hizmetten’ demek suretiyle akdi bir sorumluluğa işaret ederken, ‘her türlü zararlardan’ demek suretiyle akit dışı bir sorumluluğu belirtmektedir. Nitekim, bu durum, mevcut TKHK’nın ayıplı malları düzenlediği 4. maddesinde de böyledir. Bu maddede de, m.4/A’ya paralel olarak akdi bir sorumluluk olan ayıba karşı tekeffül borcunu ve akit dışı bir sorumluluğu öngören üreticinin sorumluluğu düzenlenmiş bulunmaktadır. Ancak, yeni TKHK’da mevcut TKHK’ya göre tersine bir paralellik söz konusudur. Öncelikle, ayıplı mallara ilişkin 11. maddede üreticinin akit dışı sorumluluğu düzenlenmediği gibi, ayıplı hizmetlerden sorumluluğa ilişkin TKHK m.14’te de, mevcut TKHK’daki gibi ‘ayıplı hizmetin neden olduğu zararlardan’ ifadesi yer almamış, tanımların yer aldığı 3. maddenin üretici tanımından ise, mevcut TKHK’nın aksine, hizmet verenler çıkartılmış durumdadır. Bu durumda artık üreticinin sorumluluğuna gidebilip gidilemeyeceği tartışma konusu olabilir. Sorun üzerindeki çözüm önerileri, üreticinin sorumluluğunun işlendiği başlık altında belirtilecektir. Esasında, hizmetler açısından üreticinin sorumluluğundan bahsedilmesi ilk bakışta çelişkili bir ifade olarak görülebilir15. Çünkü, üreticinin sorumlu olabilmesi için öncelikle ortada bir taşınır malın olması gerekmektedir. Buna karşılık, hizmet kavramı maddi olmayan bir şey, sadece faaliyettir. Ancak, yukarıda bahsedildiği üzere, TKHK m.13-16 kapsamına alınan hizmetler sadece, bu şekilde yalın bir faaliyet içeren doğrudan kişi ile ilgili hizmetler ve dolaylı kişi ile ilgili hizmetler değildir. Kanun, aslında ayıplı hizmet ile ilgili hükümler getirirken, doğrudan ve dolaylı mal ile ilgili hizmetleri hedef almaktadır. Bu nedenle, hizmetler bakımından da üretic...