Tanımı ve Unsurları. 3 1. Tanım 3 2. Acentenin Unsurları 4
Tanımı ve Unsurları. Limited şirket, bir veya daha çok gerçek ve/veya tüzel kişi tarafından kurulan, kanunen yasak olmayan her türlü ekonomik amaç ve konu için faaliyet gösterebilen, şirket borçlarından dolayı ortaklığın malvarlığı ile ortakların ise sadece taahhüt ettikleri esas sermaye payları ile sınırlı olarak ve yalnızca ortaklığa karşı (şirket sözleşmesinde öngörülmesi durumunda ek ödeme ve yan edim yükümlülüklerini yerine getirmekle) sorumlu bulunduğu, esas sermayesi belirli ve sermaye paylarının toplamından oluşan bir sermaye şirketidir.
Tanımı ve Unsurları. “İyiniyet, bir hakkın geçerli surette kazanılmasını önleyen herhangi bir hususun hakkı kazanacak olan kimse tarafından bilinmemesi demektir.”8 Şu hâlde, bir kimse bir hukuki işlemi yaparken hak kazanmasına etki edecek engelin varlığını bilmiyorsa ve bilmesi de gerekmiyorsa o kimse için “iyiniyetli” diyebiliriz 9 . Ancak burada dikkat edilmesi gerekir ki bu bilginin söz konusu kişi tarafından yalnızca bilinmemesi yeterli değildir, bu bilgisizliğin veya yanlış bilgi sahibi olmanın, o kimsenin kusurdan ileri gelmemesi gerekmektedir10. Bu bağlamda kanunumuzda, yolsuz tescile bağlı olarak iyiniyetli üçüncü kişilerin ayni hak iktisabı düzenlenirken TMK m. 1024’de; “Bir ayni hak yolsuz olarak tescil edilmiş ise, bunu bilen ya da bilmesi gereken üçüncü kişi bu tescile dayanamaz.” şeklinde belirtilmiştir. Dolayısıyla salt bilmeme unsuru değil, kişinin kendisinden beklenen özen yükümlülüğünü yerine getirmiş olması da aranacaktır. Sonuç itibariyle MK m.3’de belirtilen iyiniyet kavramı, EDİS’in tanımı ile “hakların doğumuna engel olan bir durumun olayda varlığı veya hakkın doğumu için gerekli unsurlardan birinin olayda yokluğu konusunda kişideki mazur görülebilir bir bilgisizlik veya yanlış bilgidir.” 11 . EDİS, iyiniyetin tanımından sonra, kendisinin de katıldığını belirterek hâkim görüşe göre, iyiniyetin iki unsuru bulunduğunu ifade etmektedir: i) Yanlış bilgi veya bilgisizlik ii) Yanlış bilgi veya bilgisizliğin mazur görülebilir olması12. Birinci unsur, hakkın doğumu için gerekli olan bir hususun yokluğunun iktisap anında bilinmemesi ya da hakkın muteber surette iktisabına mâni olan bir vakıanın olayda mevcut olduğundan haberdar olmamak şeklinde kabul edilmektedir13. İkinci unsurun varlığının tespiti bakımından ise, somut 6 Oğuzman/Xxxxxx, s.243.; Akıntürk, Xxxxxx/Ateş, Derya., Xxxxxx Xxxxx, İstanbul, s.81, HATEMİ, Xxxxxxx., Xxxxxx Xxxxxx Xxxxx, 7. Bası, İstanbul, 2013, s.176.
Tanımı ve Unsurları. 6098 sayılı Yeni Türk Borçlar Kanunu’nun 448 ve devamı maddeleri uyarınca pazarlamacılık sözleşmesi Türk Hukuku’nda ilk defa yasal düzenlemeye bağlanmıştır. Türk Borçlar Kanunu madde 448: “Pazarlamacılık sözleşmesi, pazarlamacının sürekli olarak, bir ticari işletme sahibi işveren hesabına ve işletmesinin dışında, her türlü işlemin yapılmasına aracılık etmeyi veya yazılı anlaşma varsa, bu anlaşmada belirtilen işlemleri yapmayı, işletme sahibi işverenin de buna karşılık ücret ödemeyi üstlendiği sözleşmedir.” Şeklindeki düzenleme ile pazarlamacılık sözleşmesinin hukuki tanımı yapılmıştır. Buna göre öncelikle pazarlama sözleşmesi ticari işletme sahibi işveren ile pazarlamacı arasında kurulan bir akittir. Bu sözleşme TBK 469’da belirtildiği üzere genel hizmet sözleşmesi niteliğine sahip olup aynı zamanda sürekli olma özelliğini de taşımaktadır. Pazarlamacılık sözleşmesiyle pazarlamacı, öncelikle genel olarak sözleşme kapsamında belirtilen işlerde sadece aracılık faaliyeti yapmayı üstlenmiş olabilir. Bunun yanı sıra taraflar arasında akdedilen pazarlamacılık sözleşmesinin içeriği itibariyle aracılık hizmetinin yanı sıra işveren adına başkaca faaliyetlerin yapılmasına da izin ve yetki verilmesi ve sözleşme içerisine dâhil edilmesi mümkündür. Sadece aracılık faaliyetinde bulunulmasını içeren sözleşmelere kısaca doktrinde aracı- pazarlamacı denilmektedir. Aracı-pazarlamacı sadece işveren ile üçüncü kişiler arasında sözleşme görüşmelerini yürütme hakkına sahiptir. Bunun haricinde sözleşme kurma yetkisine sahip değildir ve kurduğu sözleşmeler işvereni bağlamaz. Ancak yukarıda belirtildiği üzere pazarlamacılık sözleşmesinde sözleşmeyi kurma ve sair yetkiler pazarlamacıya tanınmış ise bu işlemleri yürütme yetkisine sahiptir. Bu şekilde yetkilere sahip olan pazarlamacıya, işveren hesabına işlem yapan pazarlamacı tipi denilmektedir. TBK’daki yasal düzenleme ile tespit edilen unsurlardan biri de pazarlamacılık faaliyetinin işletme dışında yürütülmesidir. Böylelikle pazarlamacı işletme sahibi işverenin işletmesi dışında müşterilerini bizzat ziyaret ederek vazifesinin ifa ve icra edecektir.