Arbeidsproductiviteit versus kost van arbeid. Het is niet zozeer de loonkost die van doorslaggevend belang is, maar wel de ‘arbeidsproductiviteit’. De ‘arbeidsproductiviteit’ wordt in een onderzoek bij bedrijven (2001) door Fortune Market Research immers als de belangrijkste vestigingsfactor aangehaald. Bijna 63 % van de ondervraagden in de studie van Xxxxxxxxx en Sohal (2003) meent dat de productiviteit van de werknemers belangrijk is, 36 % beschouwt de productiviteit als extreem belangrijk. Slechts 1 % meent dat, binnen de categorie arbeid, de productiviteit niet van belang is. Een vergelijkende studie tussen 244 Europese regio’s (2006) m.b.t. de economische gezondheid plaatst Limburg wat betreft de ‘arbeidsproductiviteit’ op een 58e plaats. De POM (2008) meldt dat “Limburgers productief gezien worden in de ogen van leidinggevenden”. Wat de loonkosten op het Vlaamse niveau betreft, bevinden de lonen in Limburg zich op, of net onder, het niveau van het Vlaamse gemiddelde. Volgens een studie omtrent de tewerkstelling in Limburg, in de Staten-Generaal van de Limburgse economie en werkgelegenheid, door Xxxxxx en Vereeck (2004) zijn de arbeidskosten per uur wel duurder dan in Wallonië (Heeren en Milis, 2004). Thewys en Vereeck (2004) stellen ten slotte nog dat “Aangezien loonkosten en fiscale lasten een belangrijke handicap kunnen zijn voor de competitiviteit van de Limburgse bedrijven, moet ook ingezet worden op het behouden van een creatieve kennisvoorsprong. Enkel door voor te blijven, creatief te zijn en zich te specialiseren kan de Limburgse werkgelegenheid gevrijwaard worden” (Heeren en Milis, 2004:165). Er dient met andere woorden niet enkel gekeken te worden naar de loonkost, maar ook naar de productiviteit. Limburg kent weliswaar een relatief hoge loonkost (ten aanzien van oprukkende economische grootmachten zoals de BRICK landen en Oost-Europa), maar kan dit compenseren door een hogere productiviteit gekoppeld aan hoogtechnologische know-how.
