Bezinning. “Vergroting van de samenwerking” Sinds kort ben ik lid van de ‘werkgroep buurtkerk’. Als vrijwilligers denken we mee met Xxxx Xxxxx. In onze bijeenkomsten komen de buurt- activiteiten van De Fontein aan de orde. Mijn motivatie? Die komt vooral voort uit mijn verlangen naar de, in mijn ogen, nood- zakelijke vergroting van de samenwerking tussen alle op de buurt gerichte plannen voor Paddepoel en Selwerd. Ik heb soms het idee dat de wijken uit een heleboel eilandjes bestaan. Daardoor komt de energie van de vele gemotiveerde vrijwilligers niet altijd op de goede plaats terecht. Een halfjaarlijkse kalender van ‘buurtbrede’ activiteiten zou prachtig zijn!
Bezinning. Spirituele reflectie voor eigen geloofsleven 2 uur per week
Bezinning. In hun rapportage aan de generale synode 2001 hebben deputaten aandacht gevraagd voor de bijzon- dere plaats die krijgsmachtpredikanten en andere predikanten, werkzaam in de categoriale zielszorg, innemen: zij vormen als het ware een brug tussen samenleving en kerk, tussen kerk en samenleving. In de samenleving fungeren zij in zekere zin als voorhoede en pioniersgroep van de Christelijke kerk waar die kerk steeds meer een marginale rol heeft; in en aan de kerk geven zij vanuit de samenleving aan voor welke uitdagingen de kerk in deze tijd staat; zo kunnen zij de kerk behulpzaam zijn in haar missionaire taak. Deputaten verwijzen naar deze rapportage omdat die brugfunctie van blijvende betekenis is en zij menen te kunnen stellen dat die ook steeds belangrijker wordt. De samenleving verruwt en verhardt hoe langer hoe meer. De inhoud van het christelijk geloof is voor steeds meer mensen onbekend – in december 2003 werd een onderzoek gepubliceerd waarvan de uitkomst onder andere was dat drie op de tien Nederlan- ders niet weet op welk heilsfeit de viering van kerstfeest teruggaat. Er wordt over gediscussieerd of en zo ja welke aandacht in de komende Europese grondwet gegeven moet worden aan de joods-christelijke wortels van Europa. Daarnaast is er een terugkeer naar het oude heidendom, want de mens is onverbe- terlijk religieus en waar niet in God geloofd wordt doen de goden hun intrede. Tegelijk klinkt er een roep om het handhaven en weer invoeren van waarden en normen en vinden velen dat het ‘zo niet langer kan’. Mochten beide bewegingen zich doorzetten, het marginaliseren van het christelijk geloof en de roep om hernieuwde aandacht voor normen en waarden, dan klemt de vraag welke normen en waarden dat dan zijn en uit welke bron ze voortkomen. Is er sprake van werkelijk herstel als de inkeer die misschien merkbaar is in de samenleving gevolg is van het gegeven dat de wal nu eenmaal het schip keert? De vraag stellen is haar beantwoorden. Vanuit de Schrift weten we dat werkelijke veranderingen alleen tot stand komen wanneer het hoogmoedige hart dankzij Xxxxx Xxxxxxxx door de Geest buigt voor God. Dat is kerkelijke taal en juist, hoewel zij niet de enigen zijn, predikanten werkzaam in de categoriale zielszorg zetten zich ervoor in deze notie in hun omgeving in verstaanbare taal en herkenbaar gedrag uit te dragen; ook zij en misschien vooral zij laten omgekeerd aan de kerk weten hoe juist het Evangelie antwoord geeft in de nood van onze samenleving, Gods wereld. ...