Nationale onderzoeksprogramma’s. In 2004 stelde het INSERM voor om nationale onderzoeksprogramma’s op te richten om alle geïnteresseerden in een bepaald onderzoeksgebied samen te brengen: publieke onderzoeksorganisaties, universiteiten, ziekenhuizen, gezondheidsinstellingen, stichtingen, wetenschappelijke genootschappen, instellingen van de sociale zekerheid, patiëntenorganisaties, en de bedrijfswereld. Georganiseerd als netwerken zouden deze programma’s fundamenteel, klinisch, therapeutisch en epidemiologisch onderzoek omvatten om zo de overgang van innovatie afkomstig uit fundamenteel onderzoek naar medische toepassingen te bevorderen. Sindsdien werden een aantal van dergelijke nationale programma’s opgestart: voor hart- en vaatziekten, diabetes, bot- en gewrichtsaandoeningen, voeding, beeldvorming, alcohol, dermatologie, zintuigen, nierziekten en aandoeningen van de urinewegen. Ieder programma heeft zijn stuurgroep, strategische commissie en wetenschappelijke raad. De strategische commissie staat open voor alle publieke en private partners die aan het programma willen deelnemen. Samen met de stuurgroep bepaalt de strategische commissie de grote lijnen van het programma evenals het beleid voor onderzoek en opleiding. Het organiseert evenementen, waarborgt de correcte opvolging van gesteunde projecten en evalueert de resultaten van de activiteiten van het programma. De stuurgroep bestaat uit toponderzoekers die internationaal erkend zijn voor hun klinische - en onderzoeksexpertise. De stuurgroep is verantwoordelijk voor het uitwerken van het programma. Ze legt in consensus de prioritaire onderzoeksthema’s vast, en legt deze (samen met oproepen voor projectvoorstellen) voor aan de strategische commissie. De stuurgroep kiest ook de internationale experts voor de wetenschapsraad. De wetenschapsraad bestaat uitsluitend uit international experts die in volledige onafhankelijkheid de projectvoorstellen evalueren en selecteren, die werden ontvangen in antwoord op de oproepen van het programma.
