ÇALIŞMANIN ÖNEMİ. Günümüz iş dünyasında artan rekabet, gelişen teknoloji, değişen piyasa koşulları ve endüstriyel ilişkiler, küresel belirsizlikler, yeni yönetim ve örgütlenme anlayışları, sürekli iyileştirme/geliştirme çalışmaları, toplumun sosyo-demografik ve kültürel yapısındaki değişimler gibi sayılabilecek birçok faktör, örgütleri etkilemiş ve onları daha kompleks ve dinamik hale getirmiştir. Rekabetin, değişimin ve belirsizliğin yoğun olduğu bu iş ortamında, örgütlerin hedeflerine ulaşabilmeleri ve başarılı olabilmeleri, çalışanlarıyla iyi ilişkiler geliştirmelerine, nitelikli personellerini elde tutmalarına, çalışan-örgüt uyumunu ve bütünleşmesini sağlayabilmelerine ve örgütsel bağlılığı güçlendirmelerine bağlıdır. Bununla birlikte, özellikle son 20 yılda yapılan araştırmalar, iş görenlerin örgütlerine, örgütlerin de işgörenlere olan bağlılıklarının giderek azaldığını; çalışan memnuniyetinin ve işçi- işveren uyumunun tam olarak sağlanamadığını göstermektedir. Artık örgütlerin, insan kaynakları alanında yeni hedefler, çalışma normları ve profilleri belirlemeleri, rekabet ve kalıcılığı sağlama stratejileri geliştirmeleri gerekmektedir. Bu sorunların çözümü noktasında araştırmacıların ve uygulayıcıların yeni yönetimde anlayışları ve farklı çözüm yolları bulma çalışmaları devam etmektedir (Öğüt vd., 2004: 278; Xxxxx ve Xxxxxxx, 2009: 48; Kaldırımcı, 1987: 113; Xxxxxxxxxxxx ve Xxxxx, 2010: 1; Xxxxxx ve Xxxxx, 2010: 184; Işılak ve Torun, 2012: 1; Yavan, 2012: 1; Öğüt vd., 2004: 278; Xxxxx ve Karadal, 2014: 104; Kraft, 2008: 1; Xxxxxx ve Xxxxxxxxx, 2010: 97; Xxxxx vd, 2008: 2). Bu gelişmelere rağmen bazı yöneticiler, işletme sahiplerinin ve örgütün amaç ve hedeflerini gerçekleştirmeye çalışmakta; bireylerin yani çalışanların ihtiyaç ve beklentilerini zaman zaman göz ardı etmektedirler. İşyerinde beklentileri yeterince karşılamayan veya karşılanmadığını algısına sahip çalışanlar, zamanla hem kendilerine hem de işlerine yabancılaşabilmektedir. Bununla birlikte, çalışanların örgüte, örgüt yöneticilerine ve çalışma arkadaşlarına olan bağlılıkları azalmaktadır. Bu durum, örgütlerde çatışmalara ve verimsizliklere; işgörenlerde tatminsizlik, ruhsal çöküntü ve bozulmalara neden olmaktadır. Ayrıca, örgütlerini tam olarak benimsemeyen, yabancılaşan, bağlılıkları düşük olan çalışanların büyük çoğunluğunun, kısa süre içerisinde kurumlarından ayrıldıkları, ayrılmasalar bile düşük performans sergiledikleri, işlerini sabote ettikleri hatta saldırgan davranışlar içine girdikleri de gözlenm...
