Doelgroepprofilering. Omgekeerde hypotheken zijn een financieel product toegespitst op de ‘ income poor, house rich’ -seniorengroep. Deze doelgroep bezit doorgaans een schuldenvrije woning. Gepensioneerde eigenwoningbezitters die enkel een wettelijk rust- en/of overlevingspensioen genieten, worden als ‘ income poor’ beschouwd in deze scriptie. Dit met het nodige voorbehoud voor de drie statuten in de Belgische sociale zekerheid. Verder wordt verondersteld dat zij over weinig financiële middelen beschikken. De Belgische ‘income poor, house rich’ -seniorengroep is zeer klein te verwachten (Xxxxxxx et al., 2006). Als verklaring geven Xxxxxxx, Xxxxxxxx en Xxx Xxxxxxxxxxx, (2006) aan dat huiseigendom juist een bescherming biedt tegen het armoederisico. Het verschil met gepensioneerde huurders kan aanzienlijk zijn. Temeer omdat na het lichten van de hypotheek, de woonlasten bij het besteedbare inkomen gevoegd worden. Hierdoor is de eigenaar via ‘woningsparen’ in staat een pensioenreserve aan te leggen. Deze veronderstelling wordt bevestigd door figuur 6.5. Gemiddeld is 2% van de beschouwde Europese huishoudens is ‘income poor’, asset rich’. De schatting via het fungibele14 vermogen sluit nauw aan bij de ‘income poor, house rich’ -groep. De liquide middelen en de daaruit voortvloeiende roerende inkomsten zijn immers zeer beperkt voor beide groepen. Immers hoe hoger het beroepsinkomen, hoe groter de waarschijnlijkheid dat er ook belangrijke kapitaalsinkomsten in het gezin aanwezig zijn (Xxx xxx Xxxxx, 1998). Uit figuur 2.5 blijkt er een grotere doelgroep te zijn in de Angelsaksische landen, VS en GB, vergeleken met de Europese landen (Gornick et al., 2006). De techniek van omgekeerde hypotheekleningen is dan ook het meest gekend en toegepast in deze landen (Jachiet et al, 2004).
