Inbedding. Het tweede criterium is “inbedding” (4e). Het gaat daarbij om “de inbedding van het werk en degene die de werk- zaamheden verricht in de organisatie en de bedrijfsvoering van degene voor wie de werkzaamheden worden verricht”. Dit criterium kan een rol spelen als een beweerdelijk zelf- standige in een organisatie precies hetzelfde werk doet als mensen in loondienst en daartoe ook in de organisatie is ingebed. De Hoge Raad verwijst hier naar zijn Ponstypis- te-arrest uit 1978, waarin de kern van deze overweging te- rug te vinden is (ECLI:NL:HR:1978:AC6391). De passage krijgt nog wat meer reliëf doordat de A-G had geconclu- deerd om alleen de inbedding van het werk van belang te achten en niet de inbedding van de werker. Deze werker komt dus wel terug in het arrest, hetgeen ruimte biedt aan een pleidooi dat iemand die enige tijd ingebed in de orga- nisatie werk doet (bijvoorbeeld een vervanging tijdens zwangerschapsverlof) toch als zelfstandige kan worden ge- kwalificeerd omdat hij zelf niet is ingebed door de relatief korte duur van de opdracht. Wat ook door de Hoge Raad buiten beschouwing is gelaten, is de gedachte om aan te sluiten bij het begrip “kernactiviteit”. Het hof had geoor- deeld dat de bezorging de kernactiviteit van Xxxxxxxxx was, terwijl Xxxxxxxxx zelf stelde slechts een techbedrijf te zijn. Ik juich het toe dat de Hoge Raad dit niet heeft opgenomen in de catalogus, omdat het tot een wat ongrijpbare discus- sie leidt en het criterium ook gemist kan worden.
