Individualisering. Omdat kwaliteiten, belastbaarheid, wensen, opvattingen en ambities per individu verschillen en in de verschillende leeftijd- en loopbaanfasen kunnen veranderen, vormt een individuele benadering de kern van loopbaanbewust personeelsbeleid.
Individualisering. Individualisering zou hét kenmerk van de moderne samenleving genoemd kunnen worden. Het individu is zich bewust van zijn eigen identiteit. Uiteraard staat die nooit los van de gemeenschap waartoe hij of zij behoort, maar de bindingen volgen minder dan in het verleden een vast en sociaal voorgeschreven patroon. Gemeenschappen komen meer dan in het verleden voort uit persoonlijke identificatie. Het individualisme in de periode sinds de oorlog zou gekenmerkt kunnen worden als kwantitatief individualisme, waarbij gelijkheid en gelijke rechten van het individu centraal stonden. Tegenwoordig lijkt een ontwikkeling gaande te zijn in de richting van een kwalitatief individualisme, waarbij het gaat om de waarde van bindingen die rusten op persoonlijke overtuigingen en op een min of meer vrije vereen- zelviging met gemeenschappen: van daaruit is er meer ruimte voor eigen keuzen.
Individualisering. Er bestaat de mogelijkheid tot extra stortingen ter verhoging van de pensioenen.
Individualisering. Individualisering is een typisch containerbegrip. Het begrip heeft een zodanige grote bekendheid gekregen dat de betekenis verwaterd is. Individualisering wordt als kwaal of oplossing voor van alles en nog wat gebruikt. In het rapport Individualisering en sociale integratie (Xxxxxxxx: 2004) van het SCP wordt geschreven dat de connotatie van individualisering veranderd is van negatief via positief terug naar negatief. Het SCP kiest voor een positieve waardering: individualisering wordt gezien als een combinatie van een vermindering van sociale ongelijkheid en een toename van de vrijheid van het individu. Ze volgen daarmee Xxxxxxx Xxxxx die schreef: “Die Verringerung der Unterschiede vergrößert die Freiheit“ (1939). Individualisering en mobiliteit hebben een sterke invloed op elkaar. In de SCP-publicatie Mobiel in de tijd (Xxxxx 2003) wordt individualisering genoemd als oorzaak van de toegenomen mobiliteit. Het wegvallen van traditionele, hiërarchie bepaalde, maatschappelijke verhoudingen heeft de mobiliteitsbehoefte aangewakkerd.
Individualisering. Naast hun bedenkingen bij talloze ongerijmdheden van deze regering ("Enerzijds wakkert ze het presteren van overuren aan, anderzijds belooft ze werkbaar werk en jobcreatie", "Waarom worden de jeugdbarema's terug ingevoerd? Pure discriminatie toch?"), lieten de ACLVB-afgevaardigden zich zeer ongerust uit over de trend tot individualisering van de arbeidsverhoudingen tussen werkgever en werknemer. Op de werkvloer ervaren de ACLVB-afgevaardigden dat werk- nemers nood hebben aan duidelijke informatie over de plan- nen van deze regering. Niet altijd even makkelijk om hun die informatie snel en eenduidig te geven, met een overheid die op dat vlak tekortschiet en de sociale partners nu eens wel teksten bezorgt, dan weer niet, die tegenstrijdig bericht, of nota's en informatie via perslekken verspreidt.