Ondernemingsvermogen. Aan art 1:95 is een nieuw onderdeel toegevoegd, art 1:95a. het uitgangspunt hiervan is dat wat tijdens het huwelijk verdient wordt, onder het gemeenschappelijk vermogen valt. Indien één van de echtgenoten een voorhuwelijkse onderneming heeft en hiermee zijn inkomen haalt zonder het uit te keren, valt het buiten de gemeenschap van goederen. Dit gaat in strijd met de basis van het nieuwe huwelijksvermogensrecht. In het nieuwe artikel wordt in lid 1 bepaalt dat indien een onderneming buiten de gemeenschap valt, er ten bate van de gemeenschap toe komt; een redelijke vergoeding voor kennis, vaardigheden en arbeid die een echtgenoot ten behoeve van die onderneming heeft aangewend, voor zo ver een dergelijke vergoeding niet al op een andere wijze ten bate van beide echtgenoten komt of is gekomen (Eerste kamer der Staten-Generaal, 2018). Een redelijke vergoeding is een vergoeding die de ondernemende echtgenoot aan de gemeenschap voldoet zodat beide echtgenoten genieten van de inspanningen die de ondernemer voor het bedrijf doet. Hierbij wordt dus niet de onderneming, maar de echtgenoot die de onderneming drijft gebonden aan het gemeenschappelijk vermogen. De regeling geldt enkel als de onderneming tot het privévermogen van een der echtgenoten behoort en dat hij getrouwd is waarbij er een gemeenschap van goederen bestaat. De regeling geldt dus niet als er een koude uitsluiting van toepassing is (met eventueel een gemeenschap van inboedel) (Fullfinance consultants, 2018). Daarbij komt dat er op deze regeling geen overgangsbepaling van toepassing is (Nuytinck, 2018). De grootte van de vergoeding kan zowel door de echtgenoten als door de rechter worden vastgesteld. Wat in de praktijk nog onduidelijk is, is wat er onder een redelijke vergoeding verstaan wordt en wanneer deze vergoeding opeisbaar wordt. De vergoedingen moeten maatschappelijk aanvaardbaar zijn en bij het vaststellen ervan dienen alle feiten en omstandigheden in acht genomen te worden. Daarnaast dient de vergoeding de continuïteit van het bedrijf niet in gevaar te brengen. Echtgenoten kunnen hierover het best concrete afspraken maken in hun huwelijkse voorwaarden, middels bijvoorbeeld een percentage van de winst of een vast bedrag per jaar. Uiteindelijk dient de rechter invulling te geven aan de vergoeding als de partners het hier niet over eens worden (Nuytinck, 2018). In art. 1:95a lid 2 wordt uiteengezet dat indien een onderneming op naam en voor rekening van een personenvennootschap of rechtspersoon w...
Ondernemingsvermogen. Recente jaarstukken (minimaal 3 jaar) • Kopie aandeelhoudersregister • Bewijsstukken ontvangen schenkingen, giften, erfenissen, legaten • Bewijsstukken onverdeelde nalatenschappen • Overige schulden naast de hypotheekschuld, zoals schuld in rekening-courant, doorlopend krediet, studieschuld, persoonlijke lening en dergelijke • Borgstellingsovereenkomsten (zakelijk en/of privé)
Ondernemingsvermogen. Bij spullen en rechten aan toonder die behoren tot de onderneming van één van ons, gaan wij uit van het vermoeden dat deze eigendom zijn van degene die de onderneming drijft. De ander kan tegenbewijs leveren.
Ondernemingsvermogen. ▪ Vermogensetikettering IB ▪ Vermogenscategorieën: ▪ Privévermogen ('niet-ondernemingsvermogen') ▪ Ondernemingsvermogen. ▪ Keuzevermogen ▪ Beleggingsvermogen = privévermogen! ▪ BV: keuzevermogen = ondernemingsvermogen ▪ Onderneming ex 3.2 IB ▪ 'Voor zover waarde aandelen toerekenbaar aan onderneming' => vermogensetikettering ▪ Bedrijfsopvolgings-medegerechtigdheid ▪ Bezits- voortzettingseisen BOR-SW ▪ Wetgever: goederen in 'gemengd gebruik' ▪ Keuzevermogen omvat aanzienlijk meer: ▪ Verworven in hoedanigheid ondernemer ▪ Geen bedrijfsbestemming meer ▪ Tegenprestatie overdracht onderneming