Mahkemenin Değerlendirmesi. Başvurucular, evlat edindikleri çocuklarla irtibat kurmuşlarsa da aralarında de facto aile bağları yoktur. Mahkeme çeşitli etmenleri değerlendirerek aralarındaki bağın 8. madde ile korunan türden bir ilişki olduğunu, zira başvurucuların nihai ve kesin kararlarla “evlat edinen” olarak belirlendiğini, evlat edinme işlemlerinin hem iç hukuka hem de uluslararası antlaşmalara uygun olduğunu ve çocukların rızasının yasal asgari yaştan küçük oldukları için alınmadığını tespit etmiştir. Evlat edinenlerini bir aile kurma isteği çocukların büyüdükleri ortamda kalma istekleriyle ihtilaf oluşturmaktadır. Başvurucuların meşru isteği çocukların yabancı bir aile tarafından evlat edinilmeyi istemedikleri durumda, Sözleşme karşısında mutlak koruma görmez. Bu bağlamda Mahkeme, evlat edinmeye dayalı bir ilişkide evlat edinenlerin çıkarına üstün gelecek olan çocuğun üstün çıkarlarına özel önem atfetmektedir. Başvurucuların çocuklarla ilişkisi tamamen resmi niteliktedir ve gerçek bir bağ oluşturmamaktadır. Başvurucular çocuklar tarafından hiçbir zaman gerçekten tanınmamış, taraflar hiç birlikte yaşamamış ve çocuklar evlat edinenleri xxxx-xxxx olarak görmemiştir. Yerel makamlar, kalıcı önlemler almak için, haklı olarak evlat edinmeden sonra ortaya çıkan yargısal süreçlerin sonucunu beklemişlerdir. Kısacası, Romanyalı yetkililer, çocukların kendi rızalarının aksine ve yargısal süreç devam ederken İtalya’ya gitmesini mutlak şekilde sağlamak yükümlülüğü altında değildir. Başvurucuların evlat edinilen çocuklarla bağ kurma hakkı çocukların çıkarlarıyla kısıtlanmıştır. Bu bakımdan 8. maddenin ihlali söz konusu değildir. Evlat edinenlerin statüsünü tanıyan ve evlat edinilen çocukların teslimini öngören kararların ivedilikle uygulanması gerekirdi zira geçen zaman çocuk ve hiç onunla birlikte yaşamamış olan aile arasındaki bağlar açısından telafi edilemez sonuçlar doğurabilir. Somut olayda, kesinleşmiş olan kararlar üç yıldan fazla bir süre boyunca icra edilmemiştir. Durumun sorumluluğu ne başvuruculara ne de icra memurlarına yüklenebilir ve tamamen bakım merkezinin eylemlerinden kaynaklanmaktadır. Hükümet, özel bir işletmenin eylemlerinden dolayı kusurlu sayılamayacağını belirtmekteyse de Hükümetin sorumluluğunun belirlenmesi için arka planın da değerlendirilmesi gerekmektedir. İcra dairesinin kararları uygulama çabaları merkezin çalışanlarının muhalefeti nedeniyle başarısız olmuştur; icra memurlarının görevlerini yapabilmeleri için gerekli tedbirleri almak Devletin görevidir. Somut ol...
Mahkemenin Değerlendirmesi. Mahkeme, tarafların, başvuranın 1. Protokolün 1. maddesine göre korunmaya değer bir mal bulunup bulunmadığı konusundaki farklı görüşleri olduğuna işaret eder. O halde önce, - taşınmaz mal iktisapları iptal edildiğine göre- başvuranın içinde bulunduğu hukuki durumunun tespiti için, satın alma ve bağış yoluyla iktisap ettiği taşınmazların 1. Protokolün 1. maddesindeki mallardan olup olmadığının ortaya konması gerekir.
Mahkemenin Değerlendirmesi. 1. Cinsel Yönelim Temelli Ayrımcılık Şikayeti
16. Mahkeme hatırlatır ki; Xxxxxxxxxx v. Birlişik Krallık davasında, Komisyon, erkek eşcinsel faaliyetlerin suç olmaması için rızası olan her iki tarafın 18 yaşını doldurmuş olması şartını ararken, heteroseksüel faaliyetlerin suç olmaması için rızası olan her iki tarafın 16 yaşında olmasını yeterli gören bir mevzuatın mevcudiyeti gerekçesiyle, sözleşmenin 8. Maddesiyle bağlantılı olarak 14. Maddesinin ihlal edildiğine kanaat getirmişti (Xxxxxxxxxx / Birlişik Krallık) [GC], no. 25186/94, 27 Mart 2001 ve 1 Temmuz 1997’nin yayınlanmamış Komisyon Raporu). Xxxxxxx ayrıca, 14 yaşından 18 yaşına kadar olan erkeklerle eşcinsel faaliyeti suç haline getiren, heteroseksüel ya da lezbiyen ilişkiler için ise böyle bir suç düzenlemeyen bir yasanın var olduğu tespitini yaparak 8. Maddeyle bağlantılı olarak 14. Maddenin ihlal edildiğini ve hatta bir davada da bireylerin bu yasa altında cezalandırıldığını hatırlatmaktadır (S.L. v. Avusturya, no. 45330/99, 9 Xxxx 2003 ve L. ile V. v. Avusturya, no. 39392/98 ve 39829/98, 9 Xxxx 2003).
17. Mahkeme, İç hukukun değiştirilmesinden bu yana, heteroseksüel ilişkilerde rıza yaşını 16 olarak belirleyen bir yasa altında mevcut başvurucunun, 18 yaşından küçük erkekle eşcinsel faaliyette bulunmak suçuyla yargılandığına işaret eder. Ayrıca kovuşturma duruşmaya kadar sürdürülmemiş ve akabinde başvurucu resmi olarak aleyhindeki suçlamalardan beraat etmiştir. Hükümet'in yukarıda 22. paragrafta belirtilen kabulü de değerlendirilmiştir. Ancak Mahkeme, mevcut davanın koşullarının başvurucunun şikayetlerinin incelenmesini gerektirecek nitelikte olduğu kanaatindedir (S.B.C. v. Birleşik Krallık, no. 39360/98, §§ 19 ve 20, 19 Hazian 2001).
18. Mahkeme, S.L. / Avusturya ve L. ile V. / Avusturya davalarında ulaşılan sonuçtan farklı bir sonuca ulaşmak için hiçbir sebep görmemektedir. Bu yüzden mahkeme; ilgili zamanda geçerli olan mevzuatın var olmasını ve başvurucunun bu ilgili yasa altında kovuşturulmasını, Sözleşmenin 8. Maddesiyle bağlantılı olarak 14. Maddesinin ihlali olarak kabul etmektedir.
Mahkemenin Değerlendirmesi. 19. Mahkeme, toplanma özgürlüğüne (bkz. Xxxxxxxxxxx ve Diğerleri / Litvanya [BD], no 37553/05, AİHM 2015, daha fazla referans ile birlikte) ve buna yapılan müdahalenin orantılılığına (bkz. Xxxxxxxxxx ve Diğerleri / Polonya, no. 1543/06, §§ 61-64, 3 Mayıs 2007), ve aynı zamanda cinsel yönelim temelinde ayrımcılığa ilişkin içtihat hukukunda belirlenen ilkelerine atıf yapmaktadır (bkz. Kozak / Polonya, no. 13102/02, 2 Mart 2010).
20. Mahkeme mevcut davanın ilgilendiği konulara benzer bir ihlali zaten önde gelen Xxxxxxxxx davasında (yukarıda anılan) tespit etmiştir.
21. Mahkeme, kendisine sunulan tüm materyalleri inceleyerek, bu şikâyetlerin esası hakkında kendisini farklı bir sonuca varmaya ikna edebilecek herhangi bir delil veya argüman bulamamıştır. Mahkeme, konuyla ilgili içtihat hukukunu dikkate alarak mevcut davada, yerel makamlarca kamuya açık LGBT toplantılarının yasaklanmasının, baskın bir toplumsal ihtiyaca karşılık gelmediğini ve bu nedenle demokratik bir toplumda gerekli olmadığını düşünmektedir. Xxxxxxx ayrıca başvurucuların cinsel yönelim gerekçesiyle haksız bir ayrımcılığa maruz kaldıklarını, ayrımcılığın Sözleşme'nin standartlarına aykırı olduğunu ve toplanma özgürlüklerinin ihlali konusunda etkili bir iç hukuk yoluna başvurularının reddedildiğini tespit etmiştir.
22. Dolayısıyla her bir başvurucu açısından, AİHS'in 11. maddesi, 13. Maddesi (11. Madde ile bağlantılı olarak) ve 14. maddesi (11. Madde ile bağlantılı olarak) ihlal edilmiştir.
Mahkemenin Değerlendirmesi a) Yetkililerin Xxxxx Xxxxxxxx ve Bayan Xxxxxxxx’nun yaşamını koruma yü- kümlülüğünü ihlal ettikleri iddiası
Mahkemenin Değerlendirmesi