Invaren van pensioengerechtigden. Bij standaard invaren worden de pensioenaanspraken en pensioenrechten omgezet naar individuele vermogens. Dit gebeurt met een factor die leeftijdsafhankelijk is. Dit is het resultaat van de verdeling uit het invaarplan en de omrekenmethodiek. Zo is in onderstaand voorbeeld de voorziening 115.000. Deze wordt vermenigvuldigd met een factor 1,1. Dat betekent dat dit leeftijdscohort nog 10% extra meekrijgt boven op de waarde van de pensioenrechten op het invaarmoment. Uit dit persoonlijk pensioenvermogen krijgen pensioengerechtigden een uitkering. Het pensioenfonds bepaalt de hoogte van deze te onttrekken uitkering na invaren. Het fonds doet dat op basis van de in de nieuwe regeling geldende voorwaarden en het gekozen projectierendement. Het is mogelijk dat de nieuwe pensioenregeling een aantal keuzeopties niet ondersteunt. Zo is het zeer waarschijnlijk dat er in een collectieve variabele uitkeringsfase, naast de keuze voor een bedrag, ineens geen andere hoog-laag opties mogelijk zijn. Ook moet een collectieve variabele uitkeringsfase volgens de lagere regelgeving werken met de risicovrije rente als projectierendement. En er is in de nieuwe pensioenregeling altijd een wezenpensioen tot 25 jaar. Dit geldt alleen voor nieuwe gevallen. Bestaande uitkerende wezenpensioenen en wezenpensioenen uit het overgangsrecht gaan nog op basis van de oorspronkelijke voorwaarden. Xxxxxx Xxxxxxxxxxxxxxxx is er voorstander van om aan sociale partners te vragen de regeling te wijzigen zodat wel voor alle gevallen 25 jaar als einddatum van de uitkering gaat gelden. ▪ Totale vermogen van deelnemer is totaaltelling van onderliggende voorzieningen.
