Communicatie en voorlichting. Voorlichting vormt voor ons schoolbestuur, maar ook voor onze school een belangrijk onderdeel van het veiligheidsbeleid. Hiervoor zijn twee redenen: • het geven van voorlichting over ons sociaal veiligheidsbeleid is een wettelijke verplichting (artikel 8 Arbowet); • door middel van voorlichting kunnen we meer draagvlak realiseren. Het is daarbij belangrijk dat voorlichting niet uit eenrichtingsverkeer bestaat, waarbij het personeel alleen geïnformeerd wordt over het beleid. Ons veiligheidsbeleid is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van schoolleiding en personeel, het bevoegd gezag, het onderwijsondersteunend personeel, de medezeggenschapsraad, de ouders, de leerlingen, de stagiaires, de hulpouders, enzovoorts. Wel zal het initiatief veelal liggen bij het bevoegd gezag en/of de directie. In het kader van deze voorlichting wordt het personeel geïnformeerd over: • de noodzaak en de achtergronden van ons veiligheidsbeleid; • de bevindingen van de risico-inventarisatie en ander onderzoek naar de veiligheid op onze school; • de manier waarop we het beleid voeren (willen, weten, wegen, werken, waken); • alle consequenties van de meld- en aangifteplicht; • de gedragsregels van de school; • de functie van de interne functionarissen op het gebied van veiligheid (preventiemedewerker, vertrouwenspersoon, anti-pestcoördinator). Ook ouders en leerlingen worden bij de voorlichting betrokken. Dit doen we door een samenvatting van ons beleidsplan en de gedragsregels in de schoolgids op te nemen. Binnen het team hebben we afgesproken dat onze leefregels op de eerste schooldag met de leerlingen worden besproken. Het is belangrijk dat hier regelmatig op wordt teruggekomen.
Communicatie en voorlichting. Afspraken over de verantwoordelijkheid voor en de uitvoering van de communicatiestrategie op grond van artikel 3.3 van het convenant worden vastgelegd in de prestatieovereenkomst.
Communicatie en voorlichting. Communicatie wordt zo georganiseerd, dat het vergunningverlening, toezicht en handhaving versterkt en effect heeft op het naleefgedrag. De communicatie speelt ook in op de waarneming van de burger en bestendigt het vertrouwen van de burger in de aanpak van de overheid. De nieuwe vormen van communicatie vragen een goed samenspel tussen de informatievoorziening, het bestuurlijk optreden en de aanpak van communicatie. Communicatie heeft een preventieve werking. Het bevordert het naleven van wetten en regels. Dit gebeurt door mensen te confronteren met en beter te laten nadenken over hun (ongewenste) gedrag. Voor toezicht en handhaving is kennis hebben van de regels, de risico’s en de sancties van groot belang. Communicatie speelt daarin een directe rol. Iemand die weet wat hij zelf kan doen aan de leefbaarheid/veiligheid in zijn omgeving, beleeft minder overlast/onveiligheid. Er moet een balans zijn tussen de berichtgeving over en de interventie zelf. Daadkrachtig reageren in de communicatie heeft geen zin, als het probleem te complex is om direct op te treden. De mensen moeten zien dat de boodschap overeenkomt met het daadwerkelijk optreden. Dat wekt vertrouwen. Boodschap, actie en verwacht effect moeten in balans zijn. Met ‘pinpoint’ communicatie zorgen we ervoor dat de burgers die bijvoorbeeld de overlast zelf direct ervaren goede informatie krijgen. Buiten het gebied waar de overlast direct speelt is die informatie niet zinvol. Voorafgaand aan het naar buiten brengen van een boodschap zal een zorgvuldige analyse en afweging plaatsvinden. Aan de hand van heldere criteria volgt in samenwerking met belanghebbende partners een communicatieplan per geval (bijv. bij de aanpak van ondermijnende criminaliteit). Daarnaast is het van belang om vergunningverlening, toezicht en handhaving en de communicatie daarover zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen. De communicatie maakt de inspanningen van betrokkenen zichtbaar. Gericht op het delen van succes. De communicatie maakt zichtbaar hoe geïnvesteerd wordt in de leefbaarheid/veiligheid van de gemeente. De beoogde communicatie zoekt aansluiting op door publieksgroepen al gebruikte vormen van communicatie. De klassieke grootschalige manieren van communiceren schieten hiervoor in toenemende mate te kort.