Bestemmingsplannen. Ieder stuk grondgebied krijgt een bepaalde bestemming toegewezen naargelang de functie die het desbetreffende gebied op maatschappelijk vlak moet vervullen (De Pue et al., 2007). De bestemming van deze verschillende gebieden wordt vastgelegd in een aantal plannen van aanleg: het Gewestplan, een Algemeen Plan van Aanleg (APA) en een Bijzonder Plan van Aanleg (BPA). Wat het Gewestplan in bijlage 5 betreft werd de bodembestemming van de provincie vastgelegd in vier gewestplannen: Xxxxxxxx-Xxxx-Xxxxxxx (X.X. 0000-00-00), Xxxxxxxx-Xxxx (K.B. 1978-03-22), Hasselt-Genk (K.B. 1979-04-03) en ten slotte Limburgs Maasland (K.B. 1980-09-01) (Ruimtelijk Structuurplan Limburg, 2003). Deze gewestplannen werden herhaaldelijk gewijzigd door gedeeltelijke herzieningen. In een APA wordt de bodembestemming voor het grondgebied van één gemeente vastgelegd. Het BPA voorziet echter in de bodembestemming voor een bepaald gedeelte van het grondgebied van één gemeente zoals een wijk. “Deze plannen van aanleg zullen geleidelijk aan vervangen worden door de Ruimtelijke Uitvoeringsplannen (RUP). Vermits deze Ruimtelijke Uitvoeringsplannen niet gebiedsdekkend hoeven te zijn, zal het van wezenlijk belang zijn de plannenregisters in de gemeenten te raadplegen“ (De Pue et al., 2007:125). Ten slotte merken De Pue et al. op dat volgens het subsidiariteitsbeginsel “Gewestplannen, BPA’s en APA’s moeten overeenstemmen met de structuurplannen” (De Pue et al., 2007:126). In de literatuur wordt dit aangeduid als ‘het subsidiariteitsbeginsel’.
Bestemmingsplannen. De onteigening wordt verzocht ter uitvoering van vier bestemmingsplannen. Meer specifiek gaat het om de volgende bestemmingsplannen. Xxxxxxxxxxxxxxx 1.1: Trade Port Noord Herziening Klaver 4 (NL.IMRO.0983.BP201603KLAVR4HERZ-VA01), vastgesteld op 30 november 2016; Grondplannummer 1.2: Trade Port Noord (NL.IMRO.0983.BPL20100001TPN-VA01) vastgesteld op 31 oktober 2012;
Bestemmingsplannen. Bestemmingsplannen zijn het belangrijkste planologische instrument in het kader van de ontwikkeling van bedrijventerreinen. Zonder een bestemmingsplan dat bedrijfsvestiging toelaat kan een gemeente geen gronden bouwrijp maken. Ook kunnen zij geen bouwvergunningen verlenen voor het bouwen van bedrijfspanden. Door middel van een bestemmingsplan legt de gemeente de toegestane bestemming op delen van haar grondgebied vast. Als het gaat om bedrijventerreinen bestaat er een voorkeur voor globale voorschriften, zoals bedrijfsdoeleinden, kantoren, detailhandel, horeca en centrumvoorzieningen. Gedetailleerder bestemmingen als garagebedrijf, groothandel of showroom zouden de gewenste flexibiliteit en slagvaardigheid bij de uitgifte in gevaar kunnen brengen. Het risico dat een vestigingskandidaat niet aan de voorschriften voldoet is bij gedetailleerde bestemmingen immers veel groter dan bij globale bestemmingen. Vanuit dezelfde invalhoek zijn ook de bebouwingsvoorschriften vaak zeer globaal. Veel meer dan voorschriften over bebouwingspercentages, rooilijnafstanden en bouwhoogten bevatten bestemmingsplannen niet. Hierdoor hebben ondernemers een grote mate van vrijheid om de kavels in te vullen. Bestemmingsplannen voor bedrijventerreinen waren lange tijd een instrument om bedrijfsvestiging mogelijk te maken en niet een instrument om de beeldkwaliteit of het ruimtegebruik te sturen. Onder invloed van de toenemende kritiek op de kwaliteit van bedrijventerreinen is dit aan het veranderen. Om doelstellingen op het gebied van beeldkwaliteit, zorgvuldig ruimtegebruik en duurzaamheid te realiseren, moeten bestemmingsplannen sturend vermogen hebben. Dat kan door een beeldkwaliteitsplan toe te voegen aan een bestemmingsplan of een bestemmingsplan te baseren op een stedenbouwkundige gebiedsvisie. Aandachtspunten hierbij zijn onder meer: • De verhouding tussen openbare ruimte en bedrijfskavels. Tot nu is bijna altijd de traditionele verhouding 30% openbaar gebied; 70% bedrijfskavel uitgangspunt. Het is echter goed mogelijk te differentiëren door middel van deze verhouding. • De verkavelingsstructuur. Tot nu toe gaan bijna alle bestemmingsplannen voor bedrijven uit van een standaard rechthoekige individuele verkaveling langs de belangrijkste wegen in het gebied. Hierbij staan de bedrijfsgebouwen als eilanden in het midden van de locatie. Het niet bebouwde deel van de kavel is dan in gebruik als parkeerplaats, opslagruimte of groenvoorziening. Er zijn ook andere verkavelingsprincip...
Bestemmingsplannen. Volgende plannen zijn van toepassing voor het betrokken perceel: Gewestplan Oudenaarde (KB 24.02,1977, BVR 29.10.1999): woongebied met culturele, historische en esthetische waarde RUP Afbakening kleinstedelijk gebied (BD 22.12.2008): stedelijk gebied
Bestemmingsplannen. Indien voor de uitvoering van de Project Scope binnen de gemeentegrens het noodzakelijk is dat er bestemmingsplannen worden gewijzigd, anders dan het Tracébesluit verwerken in een nieuw bestemmingsplan, zal het college zich inspannen om daartoe een voorstel aan de gemeenteraad als beslissingsbevoegd orgaan voor te leggen.