Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid Voorbeeldclausules

Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. 36.3.1 De aanwezigheid en de mate van blijvende arbeidsongeschiktheid bij werknemers wordt door de maatschappij vastgesteld in overleg met en eventueel na onderzoek door (een) door haar aan te wijzen deskundige(n). 36.3.2 Bij de beoordeling van de mate van blijvende arbeidsongeschiktheid wordt de door deze blijvende arbeidsongeschiktheid veroorzaakte verminderde gelegenheid tot het verkrijgen van arbeid buiten beschouwing gelaten. 36.3.3 Met inachtneming van het bepaalde in artikel 36.3.2 van deze voorwaarden wordt voor de bepaling van de mate van blijvende arbeidsongeschiktheid een vergelijking gemaakt tussen wat de werknemers met diens arbeid normaliter aan inkomsten konden verwerven en wat zij als gevolg van zijn blijvende arbeidsongeschiktheid nog aan inkomsten zouden kunnen verwerven.
Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. Op grond van de verstrekte inlichtingen bepaalt de aangestelde geneesheer van de verzekeraar de echtheid, de graad en de duur van de arbeidsongeschiktheid. De verzekerde zal zijn behandelende geneesheren machtigen alle inlichtingen te verschaffen aan de door de verzekeraar aangestelde geneesheer. De verzekeraar behoudt zich het recht voor het verzekeringsgeval te onderwerpen aan een deskundigenonderzoek. Het niet verstrekken van gevraagde inlichtingen en/of het geen gevolg geven aan een oproeping tot onderzoek door de aangestelde geneesheer zal tot gevolg hebben dat het recht op de rente vervalt en dit tot op de datum dat de gevraagde inlichtingen worden verstrekt, c.q. het onderzoek heeft kunnen plaats vinden.
Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. De arbeidsongeschiktheid moet door voldoende medisch bewijs onderbouwd zijn om door de Verzekerde of zijn/haar arts voorgelegd te kunnen worden aan de raadsgeneesheer van de Verzekeraar. De raadsgeneesheer van de Verzekeraar heeft het recht om relevante bijkomende informatie te vragen en/of de Verzekerde te laten onderwerpen aan een medisch onderzoek om de arbeidsongeschiktheid te kunnen vaststellen op het moment dat de arbeidsgeschiktheid begint en, op regelmatige basis, tijdens de periode van arbeidsongeschiktheid en zolang de (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheidsuitkering wordt betaald. De Verzekeraar heeft het recht om de Verzekerde te verwijzen naar een door de Verzekeraar aangestelde externe arts, om een aanvullend medisch rapport over de arbeidsongeschiktheid te ontvangen.
Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. 1. Het percentage arbeidsongeschiktheid wordt voor de eerste drie jaar, gerekend vanaf de ingangsdatum van de uitkering uit hoofde van de werknemersverzekeringen, vastgesteld conform het door de verzekerde te overleggen officiële stuk waaruit een oordeel blijkt van de bevoegde instantie inzake de werknemersverzekeringen omtrent de mate van arbeidsongeschiktheid. Als bij de acceptatie van het arbeidsongeschiktheids-risico op medisch advies beperkende voorwaarden zijn gesteld, dient de mate van arbeidsongeschiktheid te worden aangetoond, aan de hand van gegevens van door de verzekeraar aan te wijzen medische en/of andere deskundigen. 2. Na de in lid 1 van deze bepaling genoemde periode van drie jaar kan het percentage arbeidsongeschiktheid, uitgaande van de begripsomschrijving in lid 1, door de verzekeraar worden vastgesteld aan de hand van verstrekte gegevens van door de verzekeraar aan te wijzen medische en/ of andere deskundigen. Een uitzondering geldt hierbij voor verzekerden die bij het verstrijken van de in lid 1 genoemde periode 55 jaar of ouder zijn. Voor deze verzekerden geldt dat de vaststelling van de arbeids- ongeschiktheid ook na deze periode plaatsvindt conform hetgeen in lid 1 van dit artikel is bepaald. 3. Bij het vaststellen van de mate van arbeidsongeschiktheid wordt geen rekening gehouden met verminderde gelegenheid tot het verkrijgen van arbeid. 4. Indien en zolang de verzekerde geen recht heeft op uitbetaling van zijn uitkering uit hoofde van de werknemersverzekeringen of slechts recht heeft op uitbetaling van een gedeelte daarvan, zal de verzekeraar de uitkering op grond van de arbeidsongeschiktheidsverzekering niet, respectievelijk gedeeltelijk uitbetalen. 5. Bij de arbeidsongeschiktheid wordt de arbeidsongeschiktheidsuitkering met inachtneming van het elders in deze voorwaarden bepaalde, conform onderstaande tabel uitgekeerd: Minder dan 35% 0% 35% tot 45% 40,0% 45% tot 55% 50,0% 55% tot 65% 60,0% 65% tot 80% 72,5% 80% of meer 100%
Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. 13.4.1 De aanwezigheid en de mate van arbeidsongeschiktheid bij een verzekerde wordt door de maatschappij vastgesteld in overleg met en eventueel na onderzoek door (een) door haar aan te wijzen deskundige(n). 13.4.2 Bij de beoordeling van de mate van arbeidsongeschiktheid wordt de door deze arbeidsongeschiktheid veroorzaakte verminderde gelegenheid tot het verkrijgen van arbeid buiten beschouwing gelaten. 13.4.3 Met inachtneming van het bepaalde in artikel 13.4.2 van deze Productvoorwaarden wordt voor de bepaling van de mate van arbeidsongeschiktheid een vergelijking gemaakt tussen wat de verzekerde met zijn arbeid normaliter aan inkomsten kon verwerven en wat hij als gevolg van zijn arbeidsongeschiktheid nog aan inkomsten zou kunnen verwerven.
Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. Als een werknemer arbeidsongeschikt raakt, moeten u en uw werknemers dat zo snel mogelijk, maar uiterlijk binnen 60 dagen, aan Allianz melden. Wij kunnen dan al in een vroeg stadium hulp bieden om de werknemer zo snel mogelijk weer aan de slag te krijgen. Allianz voert zelf geen keuring op arbeidsongeschiktheid uit en stelt ook niet zelf (de mate van) arbeidsongeschiktheid vast. Wij volgen daarbij volledig de beslissing van het UWV, die ook voor de WIA de mate van arbeidsongeschiktheid vaststelt. De werknemer heeft daardoor de zekerheid dat hij niet door verschillende instanties gekeurd hoeft te worden en er dus ook geen verschillende uitslagen over de mate van arbeidsongeschiktheid ontstaan. Voor de WIA wordt de werknemer gekeurd op basis van gangbare arbeid. De keuringsarts kijkt daarbij naar het werk dat de werknemer nog kan verrichten, ongeacht het beroep dat hij uitoefende en ongeacht zijn opleiding en ervaring. Allianz kan na drie jaar uitkeren (na vijf jaar arbeidsongeschiktheid) de werknemer oproepen voor een herkeuring om vast te stellen of er nog sprake is van (dezelfde mate van) arbeidsongeschiktheid.
Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid. Het percentage arbeidsongeschiktheid wordt voor de eerste drie jaar, gerekend vanaf de ingangsdatum van de uitkering uit hoofde van de werknemersverzekeringen, vastgesteld conform het door de verzekerde te overleggen officiële stuk waaruit een oordeel blijkt van de bevoegde instantie inzake de werknemersverzekeringen omtrent de mate van arbeidsongeschiktheid. Als bij de acceptatie van het arbeidsongeschiktheidsrisico op medisch advies beperkende voorwaarden zijn gesteld, dient de mate van arbeidsongeschiktheid te worden aangetoond, aan de hand van gegevens van door de verzekeraar aan te wijzen medische en/of andere deskundigen.

Related to Vaststelling van de arbeidsongeschiktheid

  • Arbeidsongeschiktheid 1. De werknemer die door arbeidsongeschiktheid niet in staat is zijn arbeid te verrichten, is verplicht zich te onderwerpen aan de medische- en lekencontrole die krachtens de sociale verzekeringswetten, inclusief Arbodienst en Arbowet en enig bedrijfsreglement, worden bepaald en/of uitgeoefend. 2. De werknemer die door arbeidsongeschiktheid de bedongen arbeid niet verricht, dient zich voor wat betreft de melding aan de werkgever, controle- en re-integratievoorschriften, te houden aan de binnen de onderneming geldende regels van de Arbodienst. 3. In geval van arbeidsongeschiktheid heeft de werknemer in beginsel recht op een uitkering van 100 procent van het voor hem geldende brutoloon gedurende 52 weken, gevolgd door een nieuwe periode van 52 weken met een uitkering van 70 procent over het voor hem geldende brutoloon. Indien het bedrag dat op grond van dit lid wordt doorbetaald aan de werknemer lager zou zijn dan het bedrag waarop de werknemer recht heeft op grond van artikel 7:629 BW, dan moet voor de doorbetaling worden uitgegaan van het laatstgenoemde bedrag. 4. In enig kalenderjaar wordt op de uitkering bij arbeidsongeschiktheid, met inachtneming van het Wettelijk Minimumloon, per ziekmelding de aftrek van een aantal wachtdagen toegepast. Het aantal wachtdagen dat wordt afgetrokken bedraagt vanaf de eerste ziekmelding 1 wachtdag, met een maximum van 2 wachtdagen per kalenderjaar. 5. In het geval van opeenvolgende ziekmeldingen wordt de aftrek van een aantal wachtdagen, met inachtneming van een onderbreking van minder dan vier weken en voor zover er sprake is van hetzelfde ziektegeval, niet opnieuw toegepast. Indien de werknemer niet voldoet aan de voor hem geldende verplichtingen bij arbeidsongeschiktheid, zoals bedoeld in het eerste en tweede lid van dit artikel, heeft de werkgever het recht de uitkering te verlagen tot 70 procent van het brutoloon.