Verwerkbaarheid. De verwerkbaarheidsproef omvat volgende aspecten. − Alle materialen worden minstens 24 uur op voorhand in de klimaatkamer onder de omgevingscondities van de proef geacclimatiseerd. − Verlijming op 2 betonplaten, 1 zonder en 1 met herstelmortel of egaliseermortel, uit te voeren boven het hoofd in een klimaatkamer, bij de minimale temperatuur en de maximale relatieve vochtigheid toegelaten bij het toepassen van de kit. Ze bedragen normaal 5 (+3, -1) °C en RV ≥ 90 %. − De arbeider voert alle bewerkingen uit om een staalplaat van 1000 mm x 200 mm x 5 mm te kleven op elk van beide betonplaten. − Op elke betonplaat worden tevens 20 trekkoppen met een diameter van 50 mm gekleefd, tegelijk met het oplijmen van de staalplaat. De trekkoppen worden genummerd als aangegeven in Figuur 1. De versterkte platen worden gedurende 7 dagen bewaard in de klimaatkamer onder dezelfde omstandigheden qua temperatuur en relatieve vochtigheid als bij het aanbrengen. Vervolgens worden de platen gedurende minimaal 7 dagen bewaard bij normale laboratoriumomstandigheden van (21 ± 2) °C en (60 ± 10) % RV. Hierna kan aanvang genomen worden met het verzagen (Figuur 1). Door visuele inspectie en aftappen wordt de verlijming gecontroleerd. Nergens mag de lijmdikte meer dan 60 60 250 2 mm bedragen. De lijmfilm moet doorlopend zijn over het gehele lijmoppervlak, aanwezigheid van bellen of luchtinsluitsels wordt niet geduld. Het nazicht hiervan gebeurt door het losrukken van de staalplaat, eventueel mits aanwending van een thermische schok. 250 250 250 65 200 25 500 mm 1 Hechtproef
Verwerkbaarheid. De kit wordt boven het hoofd op de drager aangebracht in de klimaatkamer, bij de minimale temperatuur en de maximale relatieve vochtigheid toegelaten bij het toepassen van de kit. Ze bedragen normaal 5 (+3, -1) °C en RV ≥ 90 %. De proeven worden beschreven in Hoofdstuk 7. De criteria waaraan de verkregen resultaten moeten voldoen zijn opgenomen in Tabel 10.
Verwerkbaarheid. Ter vergelijking worden voor de methode COMPASS (CROW-publicatie 140) de volgende testmethoden voorge- steld: (figuur 5, schematische weergave, uit publicatie 140). De mengsels worden bij COMPASS gekarakteriseerd door de volgende proeven: ■ de cyclische triaxiaalproef, voor de karakterisering van de weerstand tegen viskeuze permanente vervorming; ■ de cyclische uniaxiale trek/drukproef, voor de bepaling van stijfheden en fasehoeken bij verschillende tem- peraturen en frequenties; ■ de directe trekproef voor de bepaling van de treksterkte, scheurgevoeligheid. COMPASS gaat er vanuit dat veroudering van het mengsel in principe gewaarborgd wordt door een adequate mengselsamenstelling, de EN-normen 12697-11, -12 en -23 geven hier cijfermatig inzicht in. De resultaten van de cyclische uniaxiale trek/drukproef (frequency sweep) worden bij COMPASS gebruikt om inzicht te krijgen in het effect van rijdend verkeer bij verschillende temperaturen en rijsnelheden. Voor deze testme- thode is (nog) geen EN-norm beschikbaar. COMPASS is een geïntegreerde omwerpmethode. Met het rekenonderdeel VEROAD worden de spanningen en rekken berekend in alle lagen van de verhardingsconstructie, rekening houdend met de (gemeten) eigenschap- pen van de afzonderlijke toegepaste mengsels en hun plaats in de verhardingsconstructie.
Verwerkbaarheid. Elke betontechnoloog weet dat gebruik van fijne materialen in betonspecie de waterbehoefte van het mengsel verhoogt. Dit geldt dus ook voor ultrafijne stoffen zoals pigmenten. Dankzij de relatief lage doseringen (enkele procenten ten opzichte van de cementmassa) is het praktische effect gering. Ijzeroxide geel, bestaande uit naaldvormige deeltjes, absorbeert meer water dan pigmenten met bolvormige deeltjes, omdat dit pigment bovendien een hogere dosering vraagt voor kleurverzadiging dan de andere ijzeroxiden, kan de waterbehoefte merkbaar toenemen. Dit omdat toevoeging van pigmenten binnen de aanbevolen doseringen in het algemeen niet of nauwelijks tot stijging van de waterbehoefte leidt, is er ook geen merkbare negatieve invloed op de bleeding. Eerder is opgemerkt dat pigmenten inerte stoffen zijn. Zij hebben dus geen invloed op de hydratatiereacties. Over het algemeen wordt dan ook geen invloed waargenomen op de bindtijd. Voorzichtigheid is echter geboden met koolstof zwart; bij dit pigment kan versnelde opstijving ontstaan Luchtgehalte De toevoeging van metaaloxiden heeft over het algemeen geen invloed op het luchtgehalte in de betonspecie. Van koolstof zwart en andere pigmenten met zeer grote fijnheid is bekend dat een extra hoeveelheid luchtbelvormer nodig is om voldoende vorst-dooizout-bestandheid te krijgen.
Verwerkbaarheid. De verwerkbaarheidsproef wordt uitgevoerd bij 5 (+3, -1)°C en 90 % relatieve vochtigheid. De aan te brengen laag is 10 mm dik (t), en de betonplaat is tegen het plafond bevestigd.
Verwerkbaarheid. De kit wordt boven het hoofd op een drager aangebracht in de volgende omstandigheden: − bij de minimale temperatuur en maximale relatieve vochtigheid toegelaten bij het toepassen van de kit. Deze bedragen normaal 5 (+3, -1) °C en RV ≥ 90 %; − bij de hoogste door de producent voorziene temperatuur en bij (50 ± 10) % RV. De hoogste temperatuur kan niet lager zijn dan 25 °C. De proeven worden beschreven in Hoofdstuk 7. De criteria waaraan de verkregen resultaten moeten voldoen zijn opgenomen in Tabel 17.