Gebiedsanalyse. De regio Arnhem-Nijmegen bestaat uit 18 gemeenten: Arnhem, Berg en Dal, Beuningen, Doesburg, Druten, Duiven, Heumen, Lingewaard, Montferland, Mook en Middelaar, Nijmegen, Overbetuwe, Renkum, Rheden, Rozendaal, Westervoort, Wijchen en Zevenaar. De regio heeft ruim 786.000 inwoners met een diversiteit van culturen, landschappen, steden en dorpen. De regio is buiten de Randstad het grootste verstedelijkt gebied van Nederland. Economisch kenmerkt de regio zich door een diversiteit aan thema's en zien we een focus op topsectoren als Health & Hightech, Food en Energy. De regio levert ruim 70% van het Gelderse BBP (Bron: Contouren voor de Regionale Agenda. Agenda – regio Arnhem Nijmegen, 16 april 2020). Met ruim 383.000 van de 1.044.780 banen zorgt deze regio voor ruim 36% van de werkgelegenheid in Gelderland. In het afgelopen jaar nam de totale werkgelegenheid van Gelderland toe met 2.7%. Er is een totaal van meer dan 74.400 vestigingen in de regio waarvan ruim 51.900 tussen de 10-250 werkzame personen in dienst heeft. Zo kenmerkt de regio zich door veel middel en kleinbedrijven die functioneren als het fundament van de economie. De afgelopen jaren is er steeds meer ingezet op intensivering van de samenwerking in deze regio, onder andere via het versterkingsproces van de regio Arnhem-Nijmegen en via versteviging van The Economic Board, de triple helix-samenwerking in deze regio. Hiermee zijn eerste stappen gezet om de samenwerking te versterken en gemeenschappelijke uitdagingen voor de regio beter en in gezamenlijkheid aan te pakken. Dit leidt tot een grotere eensgezindheid en een toenemende verwevenheid van activiteiten (wonen, winkelen, werken), die invloed hebben op de economische positie van het gebied. De regio zag dit nog niet vertaald in positieve resultaten: de afgelopen jaren is het aandeel in de nationale economie gedaald. (Bron: Rabobank: Themabericht: Regionaal- economische verschillen fors toegenomen, 27 mei 2020). De regio is zich ervan bewust dat de intensievere samenwerking goede eerste stappen zijn, maar dat ze daarmee er nog niet is. Daarom is er op dit moment een nieuwe gemeenschappelijke regeling in voorbereiding met een regionale agenda. De agenda onderschrijft met urgentie de noodzaak om meer samen te werken zodat de regio scherper gepositioneerd kan worden, een onderscheidend profiel heeft en een nieuwe balans vindt basis van de uitdagingen en in staat om de kracht van de regio te verzilveren. Honorering van de voorliggende aanvraag voor e...
Gebiedsanalyse. De Studio ligt in de wijk Bos & Lommer. Deze wijk bestaat uit de Kolenkitbuurt, Erasmuspark, Landlust en Sloterdijk. Van deze buurten bestaat Sloterdijk voornamelijk uit bedrijven met slechts 102 inwoners. De Kolenkit is een buurt met veel gezinnen die een laag inkomen hebben. Drie op de tien huishoudens moeten rondkomen met een minimuminkomen. Een derde van de huishoudens is een één- of tweeoudergezin. Ook hebben de meeste inwoners een migratie achtergrond. Zo hebben 64% van de inwoners een niet-Westerse migratieachtergrond. Met name de Turkse (19% versus 5% in Amsterdam) en Marokkaanse (29% versus 9% in Amsterdam) migranten wonen er relatief veel. Wat verder op valt is dat in de Kolenkit 77% van de woningen sociale huurwoningen zijn. Dit is vergeleken met het gemiddelde van Amsterdam (46%) erg hoog. De Erasmusparkbuurt staat er sociaaleconomisch iets beter voor. Waar 29% in de Kolenkit een minimuminkomen heeft is dit in de Erasmusparkbuurt maar 17%. Daarnaast is het aandeel niet-Westerse migranten ook een stuk lager (31%). Ook valt op dat in de Erasmusparkbuurt het aandeel koopwoningen bijna het dubbele is (40%) van het aandeel in de gehele wijk Bos & Lommer. Als laatste blijft over de buurt Landlust. Deze buurt zit qua cijfers steeds tussen Erasmuspark en de Kolenkit in. Het is een meer gemengde buurt en komt veel overeen met Amsterdam als geheel. Wat wel opvalt is dat het percentage niet-Westerse migranten in deze buurt hoog ligt (47%) vergeleken met Amsterdam (34,8%). (Gemeente Amsterdam, 2015). Concluderend ligt de Studio in een multi-etnische wijk waar de Turken en Marokkanen de grootste bevolkingsgroepen zijn. Dit kan gevolgen hebben voor hoe de statushouders de buurt ervaren en gebruiken.