Verlof – vakantie Voorbeeldclausules

Verlof – vakantie. Het wettelijk verlof is bij een volledige werktijd 4 kalenderweken, bij een parttime werk- tijd naar rato. Dit geldt als een minimum, waarvan niet mag worden afgeweken. In de arbeidsovereenkomst en/of in de cao kunnen afspraken worden gemaakt die ruimer zijn, dit betreft het bovenwettelijk verlof. Voor het wettelijk verlof geldt dat deze in het ka- lenderjaar zelf - of uiterlijk in de 6 maanden daarna - moet worden opgenomen en niet mag worden geruild voor een financiële vergoeding. Voor het bovenwettelijke verlof gel- den deze restricties niet en gelden de afspraken die hierover onderling (of in de cao) zijn gemaakt.
Verlof – vakantie. Voor het verlofaanvraag voor een langere vakantie (zoals zomervakantie) geldt hetzelfde als beschreven in paragraaf 7.1 van dit handboek. Zodra je de vakantieperiode weet, is het raadzaam om zo snel mogelijk verlof in te dienen, zoals in paragraaf 7.1 is beschreven. Xxx ervan bewust dat een late verlofaanvraag de kans verkleint op een toezegging van dit verlof.
Verlof – vakantie. 1. Het vakantiejaar valt samen met het kalenderjaar
Verlof – vakantie 

Related to Verlof – vakantie

  • Vakantie De werknemer met een werkweek van: – 36 uur heeft per kalenderjaar recht op 219 uur vakantie met behoud van salaris – 38 uur heeft per kalenderjaar recht op 323 uur vakantie met behoud van salaris – 40 uur heeft per kalenderjaar recht op 428 uur vakantie met behoud van salaris Voor de werknemer met een deeltijdbetrekking wordt het aantal vakantie uren naar evenredigheid vastgesteld. Gedeeltes van uren worden naar boven op halve uren afgerond.

  • Vakantiejaar Het vakantiejaar valt samen met het kalenderjaar.

  • Vakantietoeslag 1. Het vakantietoeslagjaar loopt van 1 juni tot en met 31 mei.

  • Vakantie en verlof art. 51 Algemene bepalingen vakantierechten art. 52 Berekening vakantiedagen

  • Verlof Uitsluitend in het geval van behandelinhoudelijke overwegingen, die zijn vastgelegd in het behandelingsplan, mag een cliënt het verlaten van de instelling geweigerd worden.