TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Klager is gediagnostiseerd met dementie. Klager onderneemt daardoor veel dat hij niet meer overziet en dat gevaarlijk is. De zorg die klager had was niet langer voldoende. Verweerder heeft echter niet mee willen werken aan het verkrijgen van 24 uurs-zorg. Indien klager een indicatie 7 had kunnen krijgen had hij niet hoeven verhuizen. Verweerder ging ervan uit dat de zorg die klager kreeg goed en afdoende was.
2.2 Het CIZ was bereid een indicatie af te willen geven voor 24-uurszorg in een verpleeghuis. Voor een bezoek van de casemanager dementie op 28 januari 2020 was ook verweerder uitgenodigd, met het verzoek de medische gegevens van klager mee te nemen. Die gegevens waren nodig voor de indicatie aanvraag van het CIZ. Vlak voor de afspraak plaatsvond, gaf verweerder aan niet te zullen komen. Hij wilde zich niet voor een karretje laten spannen en klager eerst zelf spreken. Vervolgens vertelde de assistente dat de medische gegevens nodig voor de CIZ aanvraag niet klaar lagen.
2.3 Klager heeft tijdens het gesprek met de casemanager, waarbij verweerder niet aanwezig was, aangegeven wel te willen verhuizen naar een verpleeghuis, al zag hij er wel tegenop, en heeft ook zijn handtekening gezet op het aanvraagformulier van het CIZ.
2.4 Verweerder heeft xxxxxx vervolgens bezocht en aangegeven dat hij het niet nodig vond dat hij zou verhuizen. Klager heeft daarna aangegeven toch niet te willen verhuizen. Het CIZ gaf aan dat er wel iets diende te gebeuren en adviseerde een Rechterlijke Machtiging (RM) aan te vragen. Er was een groot verschil van mening in wat verweerder dacht dat goed voor klager zou zijn en wat de kinderen van klager noodzakelijk vonden voor de 24-uurzorg. Ook de thuiszorg vertelde tegen verweerder te hebben gezegd dat ze het niet meer verantwoord vonden dat klager zonder begeleiding woonde. Verweerder is maar enkele keren bij klager geweest. Verweerder was niet in staat een oordeel te vormen over zijn wilsbekwaamheid.
2.5 Klagers dochter geeft aan dat er veel gevaarlijke situaties zijn geweest met wasbenzine, elektriciteit en geld dat verdween. Zij geeft aan spijt te hebben niet alle voorvallen gemeld te hebben, maar zij wilde niet onnodig lastig vallen. Klagers dochter vindt dat verweerder geen goed beeld heeft van de werkelijkheid en de verkeerde beslissing nam door niet mee te werken aan meer zorg en begeleiding. Ook heeft verweerder gezegd dat de kritiek van xxxxxxx dochter over de th...
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 De patiënt woonde in een verzorgingshuis. In de nacht van 30 op 31 juli 2020 is de patiënt gevallen en heeft alarm geslagen. Iemand van de verzorging heeft zijn elleboog verzorgd omdat deze hevig bloedde. Op verzoek van de patiënt heeft de verzorgende hem teruggelegd in bed. De verzorgende heeft hierna verweerder gebeld. Verweerder legde geen visite af, omdat het volgens hen geen prioriteit had. De patiënt had pijn en kon zijn been niet bewegen. Er is toen gezegd dat ze om 8.00 uur meteen de eigen huisarts moesten bellen. Dit vindt klaagster te gemakkelijk, de patiënt kon zijn been niet optillen en dat had verweerder moeten alarmeren. Daarbij belt een verzorgende niet zomaar. De eigen huisarts is gekomen in de ochtend en heeft een ambulance gebeld omdat de patiënt nog steeds pijn had.
2.2 Klaagster heeft met de patiënt bijna 7 uur in het ziekenhuis gezeten toen bekend werd dat hij een gebroken heup had. Zijn elleboog diende gehecht te worden. Tijdens de rit in de ambulance is de patiënt erg ziek geworden, achteraf bleek door een bloedvergiftiging.
2.3 Er zijn allerlei onderzoeken gedaan maar een operatie was niet mogelijk in verband met de hoge koorts. De patiënt is op 2 augustus 2020 overleden. Uit obductie is gebleken dat de patiënt is overleden aan een hartaanval. Indien verweerder wel een visite had afgelegd, dan had de patiënt zijn medicatie 8 uur eerder gekregen, dat is bijna een dag. Alles bij elkaar was er sprake van een blaasontsteking met een bloedvergiftiging, een gebroken gecompliceerde breuk aan de heup en een elleboog die gehecht moest worden.
2.4 Verweerder heeft geen bevredigend antwoord gegeven op de vraag waarom zij niet gekomen zijn. Klaagster wil graag het gevoerde telefoongesprek beluisteren. Zij hoopt dat zij het gebeurde daarmee beter een plaats kan geven. De transcriptie van het gesprek met de triagiste vindt klaagster niet voldoende, omdat daarmee niet gezegd is dat het gesprek ook zo gegaan is. Klaagster heeft geen afscheid kunnen nemen en heeft daar veel verdriet van.
2.5 Klaagster dient een vordering tot schadevergoeding in van een bedrag van € 6.654,60. De vordering is opgebouwd uit de volgende kosten: Obductie onderzoek 700,00 Zorgtoeslag terugbetaling 103,00 Bijzetting urn en begraving urn 747,30 Gemeente overlijdensakte 13,80 Grafsteen graveren en foto 652,95 Boedelbak voor huisraad 3x 138,00 Begrafenispolis bijbetaling 1.299,55 Emotionele schade 2x dochter en klein...
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Op 6 december 2022 ontving xxxxxx van apotheek [naam] een levering voor 2 weken Nifedipine 5 mg. In overleg met de huisarts werd besloten om de medicatie te continueren. Op 20 december 2022 leverde apotheek [naam] Nifedipine 5 mg, 90 tabletten/capsules.
2.2 Op 31 december 2022 ontving xxxxxx een factuur van in totaal € 191,19 van zijn zorgverzekeraar. Klager moest een bedrag van € 149,95 eigen risico betalen voor de Nifedipine 5 mg.
2.3 Klager had online gezien dat er voor Nifedipine in de plaats, ook goedkopere generieke middelen verkrijgbaar zijn. Op 3 januari 2023 nam klager contact op met apotheek [naam]. Een alternatief voor Nifedipine was er niet volgens de assistente. De assistente stelde klager voor om een e-mail naar verweerster te sturen.
2.4 Op 3 januari 2023 stuurde klager een e-mail naar verweerster. Haar reactie was voor klager geen antwoord op zijn vragen. Verweerster ging niet in op de zorgen van klager die hij eerder aan de telefoon en in de e-mail had geuit. Klager nam hier geen genoegen mee en diende een klacht in bij de klachtenfunctionaris. Ook nam klager contact op met zijn zorgverzekeraar. Volgens de zorgverzekeraar moet de apotheek desgevraagd informatie geven over de prijs van de medicatie. 2023/0060/OA 3
2.5 Klager stelt dat verweerster hem voorafgaande aan de verstrekking van de medicatie, had moeten informeren over de kosten van de Nifedipine capsules 5 mg. Hiervoor verwijst hij naar de Regeling transparantie zorgaanbieders TH/NR-018, artikel 4 Informatieverstrekking en artikel 38 Wet marktordening gezondheidszorg.
2.6 Klager vordert van verweerster een bedrag van € 149,95 (de kosten voor de geleverde medicijnen)
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 De patiënte heeft microscopische colitis en gebruikt medicatie waaronder sinds 0000 Xxxxxxx; eerst op voorschrift van de huisarts en later op voorschrift van de MDL-arts van het [naam ziekenhuis]. In 2015 werd door de voormalig beherend apotheker een alternatief voor Crestor aangeboden maar de behandelend artsen van de patiënte hebben mondeling uitdrukkelijk te kennen gegeven dat de patiënte het specialité Crestor diende te gebruiken. De patiënte had ernstige MDL-klachten die leidden tot een gewichtsafname van 15 kg (van 63 naar 48 kg). Om de vorderingen in het herstel niet negatief te beïnvloeden werd aangeraden het specialité Crestor te blijven gebruiken.
2.2 Op het recept voor Crestor van 28 juli 2016 afgegeven in het [naam ziekenhuis] is vermeld “Merk afleveren”.
2.3 Tot april 2020 heeft de patiënte het specialité Crestor ontvangen; eerst van de voormalig beherend apotheker en later van verweerster. Op 17 april 2020 werd in plaats van het voorgeschreven Crestor het generiek aan de patiënte overhandigd. Als argument werd door verweerster te kennen gegeven dat er geen medische noodzaak was vermeld op het voorschrift en het generiek dezelfde bestanddelen zou bevatten als het voorgeschreven Crestor.
2.4 Op 3 augustus 2020 heeft xxxxxx het recept voor Crestor met vermelding door de huisarts “medische noodzaak, chronisch gebruik” aan de assistente van verweerster overhandigd. Klager werd te kennen gegeven dat de patiënte alle voorkomende generieke varianten diende uit te proberen alvorens het voorgeschreven Crestor ten laste van de zorgverzekeraar kon worden verstrekt. Klager heeft onder protest Crestor tegen contante betaling afgenomen.
2.5 Klager heeft verweerster meerdere malen verzocht contact op te nemen met de huisarts en de behandelend MDL-arts om de mondeling toegelichte en voorgeschreven medische noodzaak te bespreken. Overleg met de behandelend artsen heeft echter niet plaatsgevonden. Verweerster heeft klager te kennen gegeven dat contractuele afspraken met de zorgverzekeraar dienden te worden nagekomen. Verweerster verliest daarmee het belang van de patiënte uit het oog. Klager heeft verweerster laten weten dat de MDL-arts van het [naam ziekenhuis] de medische noodzaak voor het gebruik van Crestor heeft vastgesteld; desondanks heeft verweerster niet willen voldoen aan het verzoek tot het raadplegen van deze arts of de huisarts van de patiënte. Pas nadat klager een klacht heeft ingediend b...
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Klaagster heeft op 4 augustus 2017 aan verweerder verzocht haar volledige dossier te vernietigen. Volgens haar heeft verweerder hieraan geen gehoor gegeven. In 2017 heeft klaagster op het computerscherm gezien dat haar dossier ‘leeg’ was. Klaagster stelt dat zij eind december 2019 constateerde dat haar dossier nog steeds niet was vernietigd, reden om verweerder daarover opnieuw te schrijven. Zij stelt dat verweerder tegenstrijdig en onduidelijk is over wat er vervolgens met haar dossier is gebeurd.
2.2 Klaagster stelt verder dat verweerder zonder haar toestemming haar (lege) dossier naar een nieuwe huisartsenpraktijk heeft gestuurd. Later bleek dat zij niet was ingeschreven bij de nieuwe praktijk als gevolg van een ‘gentlemen’s agreement’ tussen verweerder en de nieuwe huisartsenpraktijk.
2.3 Volgens klaagster heeft verweerder zonder enige onderbouwing in haar dossier genoteerd: “wil NU geen euthanasie en wil nu toch weer reanimatie”. Zij wilde juist deze onderwerpen goed regelen en had daarom een wilsverklaring bij verweerder afgegeven. De NVVE adviseert de wilsverklaring jaarlijks met de huisarts te bespreken, maar verweerder vond dit niet nodig.
2.4 Klaagster verwijt verweerder verder ten onrechte de notities in haar dossier van haar vorige huisarts te hebben overgenomen, volgens welke zij suïcidaal en verward was.
2.5 Klaagster stelt ook dat verweerder op 20 februari 2020 zorgkosten heeft gedeclareerd bij haar zorgverzekeraar, terwijl zij op dat moment al was uitgeschreven uit zijn praktijk.
2.6 Klaagster wil uitleg en excuses van verweerder. Tevens wil zij weten wat de status van haar dossier is. Ook wenst zij een bevestiging te ontvangen dat zij niet bij bemoeizorg als suïcidaal, gestoord of gevaarlijk staat geregistreerd. Klaagster wil haar klachten mondeling voor de commissie toelichten.
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Klaagster verwijt verweerster dat zij veel te lang heeft moeten wachten op een doorverwijzing naar de neuroloog in verband met haar rug - en pijnklachten. Als gevolg hiervan heeft zij sinds mei 2017 tot december 2018 veel pijn gehad. Klaagster erkent dat de surmenage een rol heeft gespeeld bij haar herstel.
2.2 Volgens klaagster had zij sinds juni 2015 rug- en knieklachten. Omdat haar vorige huisarts het niet nodig vond om een MRI-scan te maken, is zij overgestapt naar
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Op 4 maart 2019 is er een woordenwisseling geweest in de apotheek tussen klaagster en een medewerkster. De voormalig apotheker heeft klaagster een onheuse bejegening van de medewerkster verweten waarna klaagster werd verzocht haar medicatie bij een andere apotheek te betrekken. Klaagster betwist met klem dat zij iemand onheus heeft bejegend. Zij heeft zich genoodzaakt gezien zich in te schrijven bij een andere apotheek in haar woonplaats [naam].
2.2 De andere apotheek is voor klaagster moelijker te bereiken (zij is slecht ter been). Bovendien zijn de echtgenoot en zoon van klaagster nog wel patiënt bij de apotheek van verweerder en kan klaagster hun medicijnen gewoon afhalen en ook medicijnen aanschaffen die zonder recept over de toonbank verkrijgbaar zijn. Het contact met de medewerkers van de apotheek verloopt zonder problemen.
2.3 Klaagster heeft verweerder, als opvolgend beherend apotheker, verzocht weer patiënt te mogen worden in de apotheek. Verweerder heeft klaagster te kennen gegeven geen behandelrelatie met klaagster te willen aangaan en beroept zich ten onrechte op het incident van 4 maart 2019. Klaagster verwijt verweerder dat hij geen hoor en wederhoor heeft toegepast. De reactie van verweerder is buitenproportioneel.
2.4 Klaagster verlangt een herstel van de behandelingsovereenkomst zodat zij en haar gezinsleden hun medicatie weer bij dezelfde locatie, die voor haar veel beter bereikbaar is, kunnen ophalen.
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Klaagster mag nog maar een keer per dag de praktijk bellen. Zij wordt regelmatig niet terug gebeld als zij vraagt om een telefonisch consult. Ook heeft verweerder aangegeven klaagster verslaafd te vinden. Daarnaast heeft klaagster gevraagd om een onafhankelijke psychiater, zij is het oneens met haar huidige psychiater. Klaagster heeft zulke grote psychische problemen dat zij soms denkt dat het leven geen zin meer heeft.
2.2 Na een opname heeft verweerder benzodiazepinen afgebouwd om een diagnose te kunnen stellen. Na deze opname kreeg klaagster niet opnieuw benzodiazepinen voorgeschreven. Zij hield echter klachten van zenuwen, angst en onrust. Na een ziekenhuisopname eind 2019 wilde klaagster dat verweerder haar opnieuw benzodiazepinen voor zou schrijven. Verweerder weigerde dit. Klaagster heeft als gevolg daarvan in een hel geleefd en klaagster heeft daar "tongbranden" aan overgehouden.
2.3 Klaagster vordert een schadevergoeding van € 5.000,00. Verweerder was op de hoogte van klaagsters geschiedenis en dat veel familieleden van klaagster ook psychische klachten hebben. Klaagster is liever verslaafd met een rustig leven dan géén medicatie en een rotleven.
TOELICHTING OP DE KLACHT. De klacht houdt zakelijk en samengevat het volgende in:
2.1 Klager heeft op 23 december 2019 de door zijn psychiater voorgeschreven medicatie (Lorazepam) bij de apotheek van verweerster afgehaald. Klager hoefde daar toen niet voor te betalen. Op 2 juli 2021 heeft klager een dagvaarding ontvangen van de deurwaarder wegens niet betaalde kosten van de medicatie. Aan klager is nimmer verteld dat hij de kosten van € 70,09 zelf verschuldigd was. Dit heeft verweerster hem per email van 27 augustus 2021 bevestigd.
2.2 Verweerster heeft klager excuses aangeboden en laten weten dat patiënten normaliter worden geïnformeerd over mogelijke kosten, mocht de verzekeraar niet tot vergoeding overgaan. Omdat andere patiënten kennelijk wel de informatie ontvangen die klager is onthouden is klager van mening dat verweerster in strijd heeft gehandeld met het gelijkheidsbeginsel en hij in die zin is gediscrimineerd.
2.3 Omdat verweerster klager de informatie over mogelijke kosten van zijn medicatie heeft onthouden is klager van mening dat verweerster in strijd heeft gehandeld met de bepalingen inzake de geneeskundige behandelingsovereenkomst. Verweerster heeft klager niet de zorg verleend die hij mocht verwachten.