Eerste middel Voorbeeldclausules

Eerste middel. Standpunt van de partijen 1. Verzoekende partijen voeren de schending aan van: - de artikelen 4.2.15, §2 en 4.3.1 van de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening (hierna: VCRO) - de artikelen 2 en 3 van de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen (hierna: Motiveringswet) - het motiverings-, het rechtszekerheids-, het zorgvuldigheids- en het redelijkheidsbeginsel als algemene beginselen van behoorlijk bestuur - de vereiste van een feitelijke en juridische grondslag. Ze stellen in essentie dat meerdere aspecten van de verkaveling die essentieel zijn voor een zorgvuldige beoordeling van de goede ruimtelijke ordening en in het bijzonder de hinderaspecten in hun hoofde onvoldoende duidelijk worden vastgelegd in de verkavelingsvoorschriften en het bijhorende verkavelingsplan, waarop enkel de bouwzones worden aangeduid. Ze menen met name dat niet duidelijk blijkt waar de toegangswegen naar de drie woningen zijn gesitueerd, omdat deze op het verkavelingsplan niet worden aangegeven, terwijl de verkavelingsvoorschriften enkel de inrichting van de toegangsweg tot lot 3 en dus niet de inplanting hiervan nader bepalen. Ze menen ook dat er onduidelijkheid bestaat over de bouwhoogte van de woningen, omdat de verkavelingsvoorschriften enkel de maximale bouw- en kroonlijsthoogte bepalen en niet het aantal bouwlagen, zodat de vereiste dat de woning op lot 3 slechts één beneden- en bovenverdieping mag hebben daarin geen weerslag vindt. Ze menen voorts dat er onduidelijkheid bestaat over de inplanting en de bouwhoogte van de bijgebouwen, omdat er in de verkavelingsvoorschriften niet wordt verduidelijkt of de maximale hoogte betrekking heeft op de nokhoogte dan wel de kroonlijsthoogte. Ze menen tenslotte dat er onduidelijkheid bestaat over de verhardingen en in het bijzonder deze op lot 3, omdat er in de verkavelingsvoorschriften niet wordt verduidelijkt welk gedeelte van dit lot wordt beschouwd als het achterliggende gedeelte, waarvan maximaal 10% mag worden verhard. Ze stellen dat deze aspecten dus ten onrechte worden doorgeschoven naar de beoordeling van de aanvragen voor het bebouwen van de loten, en de aanvragers een te grote vrijheid geven. Ze merken op dat ze dit tijdens de administratieve vergunningsprocedure nochtans hadden opgemerkt, en dat het college van burgemeester en schepenen de verkavelingsvoorschriften in eerste administratieve aanleg om die reden aanzienlijk had gewijzigd, terwijl deze wijzigingen door verwerende par...

Eerste middel. Uiteenzetting van het middel

Eerste middel. Standpunt van de partijen 1. In dit middel roepen de verzoekende partijen de volgende schending in: schending van de hoorplicht uit artikel 4.7.23, §1 VCRO. Zij stelt in het middel het volgende:

Eerste middel. Standpunt van de partijen 1. In een eerste middel voeren de verzoekende partijen de schending van artikel 106 en artikel 111 Omgevingsvergunningsdecreet, van de artikelen 2 en 3 van de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen (hierna: Motiveringswet), van het motiverings-, rechtszekerheids-, zorgvuldigheids-, en redelijkheidsbeginsel, en de ontstentenis van de rechtens vereiste feitelijke en juridische grondslag. Zij zetten dit als volgt uiteen:

Eerste middel. Standpunt van de partijen 1. Verzoekende partij stelt dat ze naar aanleiding van het milieumisdrijf, dat ze ontkent, ‘reeds een werkstraf heeft ondergaan via de diensten van de gemeente Ranst en dit in de plaats van het betalen van een administratieve geldboete’. Ze voert dus aan dat ze door de bestreden geldboete dubbel wordt bestraft voor het milieumisdrijf, zodat ze feitelijk de schending aanvoert van het algemeen rechtsbeginsel non bis in idem. 2. Verwerende partij merkt op dat verzoekende partij de toerekenbaarheid van het milieumisdrijf zonder meer betwist en hierover geen middel of verweer ten gronde ontwikkelt. Ze betwist ook dat verzoekende partij door de bestreden geldboete dubbel wordt bestraft voor hetzelfde milieumisdrijf. Ze merkt vooreerst op dat verzoekende partij hierover noch in het kader van de bestuurlijke boeteprocedure, noch bij haar verzoekschrift, enig stuk heeft overmaakt. Ze stelt dat uit de informatie die ze ter zake heeft ingewonnen bij zowel de procureur des Konings, de verbalisant, XXXXX en de algemeen directeur van de gemeente en het OCMW niet blijkt dat verzoekende partij naar aanleiding van het milieumisdrijf al een (werk)straf heeft ondergaan. Ze merkt op dat verzoekende partij volgens de algemeen directeur van de gemeente en het OCMW wel ‘gemeenschapswerk’ heeft verricht bij de gemeente, als ‘alternatief voor de retributie gevestigd door de gemeenteraad in het kader van de ophaling van een sluikstort in het voorjaar 2022’, waarmee ze zich uitdrukkelijk akkoord heeft verklaard door de ‘afsprakennota voor vrijwilligerswerk – bepaalde duur’ te ondertekenen. Ze stelt dat dit gegeven geen afbreuk doet aan de mogelijkheid van de gewestelijke entiteit om voor het milieumisdrijf (alsnog) een bestuurlijke geldboete op te leggen, naar analogie met het uitvoeren van bestuurlijke maatregelen of herstel, omdat het gemeenschapswerk geen punitief oogmerk heeft, zoals wordt bevestigd in de tekst van de ‘afsprakennota’.

Eerste middel. Schending van art. 40ter Vreemdelingenwet en artt. 10 en 11 G.W.; Schending van art. 42 Vreemdelingenwet;