Vakantieregeling a. De werknemer, die op 1 januari in dienst van de werkgever was, heeft in dat kalenderjaar recht op 25 vakantiedagen (200 uur) met behoud van loon.
b. Op wettelijke feestdagen, en in een lustrumjaar ook op Bevrijdingsdag, wordt als regel niet gewerkt, met behoud van loon.
c. Voor iedere maand of gedeelte van een maand dat de werknemer na 1 januari in dienst treedt, wordt de vakantieduur als bedoeld onder a. met een evenredig deel verminderd. Het totaal aantal vakantiedagen wordt op hele dagen naar boven afgerond.
d. Werknemers die de dienst verlaten, hebben - indien en voor zover zij in het lopende kalenderjaar nog geen vakantie genoten - recht op vakantie, evenredig aan het aantal maanden dienstverband dat zij na 1 januari nog in dienst zijn. Het totaal wordt op hele uren naar boven afgerond. Deze vakantie wordt als regel zodanig genoten dat de laatste dag daarvan samenvalt met de datum van ontslag.
2. In afwijking van het bepaalde onder lid 1, sub a van dit artikel krijgen werknemers die: - langer dan 5 jaar in dienst of ouder dan 30 jaar zijn 1 dag extra verlof - langer dan 10 jaar in dienst of ouder dan 35 jaar zijn 2 extra dagen verlof - langer dan 15 jaar in dienst of ouder dan 40 jaar zijn 3 extra dagen verlof - langer dan 20 jaar in dienst of ouder dan 45 jaar zijn 4 dagen extra verlof - langer dan 25 jaar in dienst of ouder dan 50 jaar zijn 5 dagen extra verlof.
3. Per kalenderjaar worden 10 ADV-dagen (80 uur) toegekend. Door de werkgever kunnen jaarlijks 3 ADV-dagen voor verplichte opname worden aangewezen. Deze dienen voor
1 februari in overleg met de Ondernemingsraad te worden vastgesteld.
4. Van de toegekende vakantiedagen moeten tenminste twee weken (10 werkdagen) aaneengesloten worden opgenomen. Deze aaneengesloten periode wordt in onderling overleg vastgesteld.
5. De werkgever kan een bonus toekennen aan werknemers die een substantieel deel van hun verlof (minimaal 10 aaneengesloten dagen) opnemen in de z.g. dalperioden. Deze dalperioden (perioden waarin er minder werkaanbod is) zullen - eventueel gedifferentieerd naar BU, afdeling of functiegroep – nader worden gespecificeerd in overleg met de Ondernemingsraad. De dalperiode-bonus voor de looptijd van de CAO bedraagt € 250,- netto.
6. Verleend verlof kan worden ingetrokken, indien gewichtige redenen van dienstbelang - ter beoordeling door de werkgever - dit noodzakelijk maken. Alle hieruit ontstane geldelijke schade zal aan de werknemer worden vergoed.
7. Als toepassing van dit artikel vo...
Vakantieregeling a. De werknemer heeft recht op een aaneengesloten afwezigheidsperiode van 21 kalenderdagen. Indien het verlof op zondag aanvangt heeft de werknemer recht op een aaneengesloten afwezigheidsperiode van 22 kalenderdagen.
b. De werkgever is bevoegd in overleg met de ondernemingsraad tijdvakken aan te wijzen, binnen welke periode het verlof voor bepaalde groepen werknemers wordt vastgesteld.
c. De werkgever kan in overleg met de desbetreffende ondernemingsraad nadere regels betreffende het verlenen van verlof vaststellen.
d. bij het bepalen van het aantal op te nemen verlofuren wordt uitgegaan van de lengte van de werktijd die de werknemer op de desbetreffende dag volgens zijn werktijdregeling had moeten werken.
Vakantieregeling. In afwijking van artikel 16 en de daarop gebaseerde uitvoeringsregeling gelden voor de medewerker de volgende bepalingen omtrent de vakantie:
1. De vakantie wordt in ieder geval voor een periode van tenminste twee aaneengesloten kalenderweken verleend.
2. De vakantie dient te worden opgenomen in het kalenderjaar, waarin de aanspraak is ontstaan, tenzij werkgever en medewerker in overleg besluiten daarvan af te wijken. Aan het opnemen van naar het volgend kalenderjaar overgeschreven vakantiedagen kunnen door de werkgever in overleg met de medewerker voorwaarden worden verbonden.
Vakantieregeling. 1. Het vakantiejaar loopt van 1 januari tot en met 31 december. De werknemer, die bij aanvang van het vakantiejaar in dienst is, heeft in dat jaar recht op 25 vakantiedagen inclusief snipperdagen. Bij in- of uitdiensttreding in de loop van het jaar, heeft de werknemer recht op een evenredig deel van de 25 vakantiedagen.
2. De berekening is dan als volgt: het aantal maanden maal 25, gedeeld door 12 maanden. Indien deze berekening leidt tot aanspraak minder dan een halve dag wordt naar beneden afgerond en bij een halve dag of meer naar boven. Bij uitdiensttreding worden de teveel opgenomen dagen bij de eindafrekening betrokken.
3. De werkgever is verplicht de werknemer ieder jaar in de gelegenheid te stellen minimaal het aantal vakantiedagen op te nemen waarop de werknemer op grond van artikel 7: 634 BW ten minste aanspraak heeft (vier maal de overeengekomen arbeidsduur per week, bij een volledig dienstverband zijn dat 20 dagen per jaar).
4. Met betrekking tot de in het derde lid genoemde wettelijke vakantiedagen stelt de werkgever de tijdstippen van aanvang en vakantie vast overeenkomstig de wensen van de werknemer, tenzij gewichtige redenen zich daartegen verzetten. Indien de werkgever niet binnen twee weken nadat de werknemer zijn wensen schriftelijk aan werkgever kenbaar heeft gemaakt, aan de werknemer schriftelijk zijn gewichtige redenen te kennen heeft gegeven, is de vakantie vastgesteld overeenkomstig de wensen van de werknemer.
5. Voor de in deze cao genoemde bovenwettelijke vakantiedagen (bij een volledig dienstverband zijn dat vijf dagen per jaar plus de eventuele extra vakantiedagen conform artikel 23), geldt dat deze dagen in onderling overleg tussen de werkgever en de werknemer dienen te worden vastgesteld.
Vakantieregeling. De werknemer die in een vakantiejaar onderstaande leeftijd bereikt of ouder is, heeft het recht op extra vakantie naar de volgende maatstaf: • 40-jarige leeftijd: 1 dag of dienst. • 45-jarige leeftijd: 2 dagen of diensten. • 50-jarige leeftijd: 3½ dag of dienst. • 55-jarige leeftijd: 5 dagen of diensten. • 60-jarige leeftijd: 6½ dag of dienst.
Vakantieregeling. Vakantiejaar
Vakantieregeling. Werknemers hebben per jaar recht op een aantal dagen vakantie als hieronder aangegeven, afhankelijk van dienstjaren. 0 tot 2 jaar 22 2 tot en met 3 jaar 23 4 tot en met 6 jaar 24 7 tot en met 9 jaar 25 10 en meer jaren 26
Vakantieregeling a. De werknemer, die op 1 januari in dienst van de werkgever was, heeft in dat kalenderjaar recht op 25 vakantiedagen (200 uur) met behoud van loon.
b. Voor iedere maand of gedeelte van een maand dat de werknemer na 1 januari in dienst treedt, wordt de vakantieduur als bedoeld onder a. met een evenredig deel verminderd. Het totaal aantal vakantiedagen wordt op hele dagen naar boven afgerond. Voor de berekening van de vakantie wordt de werknemer die voor of op de 15e van een maand in dienst treedt, dan wel de dienst verlaat, geacht op de eerste van die maand in dienst te zijn getreden, dan wel de dienst te hebben verlaten. Wanneer de werknemer na de 15e van een maand in dienst treedt dan wel de dienst verlaat, wordt hij geacht op de eerste van de navolgende maand in dienst te zijn getreden dan wel de dienst te hebben verlaten.
c. Werknemers die de dienst verlaten, hebben - indien en voor zover zij in het lopende kalenderjaar nog geen vakantie genoten - recht op vakantie, evenredig aan het aantal maanden dienstverband dat zij na 1 januari nog in dienst zijn. Het totaal wordt op hele uren naar boven afgerond. Deze vakantie wordt als regel zodanig genoten dat de laatste dag daarvan samenvalt met de datum van ontslag.
2. In afwijking van het bepaalde onder lid 1, sub a van dit artikel krijgen werknemers die: - langer dan 5 jaar in dienst of ouder dan 30 jaar zijn 1 dag extra verlof - langer dan 10 jaar in dienst of ouder dan 35 jaar zijn 2 extra dagen verlof - langer dan 15 jaar in dienst of ouder dan 40 jaar zijn 3 extra dagen verlof - langer dan 20 jaar in dienst of ouder dan 45 jaar zijn 4 dagen extra verlof - langer dan 25 jaar in dienst of ouder dan 50 jaar zijn 5 dagen extra verlof.
3. Per kalenderjaar worden 10 ADV-dagen (80 uur) toegekend. Door de werkgever kunnen jaarlijks 3 ADV-dagen voor verplichte opname worden aangewezen. Deze dienen voor
1 februari in overleg met de Ondernemingsraad te worden vastgesteld.
4. Van de toegekende vakantiedagen moeten tenminste twee weken (10 werkdagen) aaneengesloten worden opgenomen en mogen als regel niet meer dan drie weken (15 werkdagen) aaneengesloten worden opgenomen. Deze aaneengesloten periode wordt in onderling overleg vastgesteld.
5. De werkgever kan een bonus toekennen aan werknemers die een substantieel deel van hun verlof (minimaal 10 aaneengesloten dagen) opnemen in de z.g. dalperioden. Deze dalperioden (perioden waarin er minder werkaanbod is) zullen - eventueel gedifferen- tieerd naar BU, afdeling of f...
Vakantieregeling. 1 Het vakantiejaar loopt van 1 januari tot en met 31 december. De werknemer, die gedurende een volledig vakantiejaar in vaste dienst arbeid verricht, zich voor arbeid beschikbaar stelt of ongeschikt is te werken wegens ziekte en/of ongeval, verwerft- met inachtneming van het in dit artikel bepaalde- aanspraak in dat jaar op 5 weken vakantie met inbegrip van de snipperdagen. Voor de toepassing van deze aanspraak zal worden uitgegaan van 25 vrije dagen.
Vakantieregeling. De vakantieregeling (bijlage 9 CAO) wordt aangepast met als doel de beschikbare dagen zoveel als mogelijk af te bouwen in het jaar van opbouw en het aantal vakantiedagen te verminderen. De werkgever kan de resterende vakantie-eenheden, met uitzondering van 15 vakantie eenheden, indelen tussen 1 oktober en 1 april. Indien de medewerker hierom bij de unitcoach verzoekt, kunnen meer vakantie-eenheden worden gespaard. Een verzoek tot het sparen van verlof kan alleen gemotiveerd worden afgewezen. In september van elk jaar zal de werkgever een rapportage geven hoeveel van deze vakantie-spaarverzoeken niet zijn toegekend en met welke reden.