Context. Vandaag al bestaat een controlesysteem in het kader van de betalingen die aan de rusthuizen (ROB/RVT/CDV) en revalidatiecentra gebeuren op basis van de door hen ingediende documenten en stukken. Deze administratieve controle is beperkt, gezien ze hoofdzakelijk wordt uitgevoerd ten aanzien van instellingen waarvan de dossierbeheerders weten dat er in het verleden probleempunten zijn geweest. Binnen het RIZIV bestaat de ambitie om dit beperkt controlesysteem te versterken en te professionaliseren. De motivatie hiervoor wordt gesterkt door enerzijds de hoeveelheid instellingen waarover het gaat, en anderzijds de omvang van de betalingen die aan deze instellingen gebeurt. Meer bepaald betreft het meer dan 700 revalidatiecentra en 1700 rusthuizen. Jaarlijks wordt aan deze instellingen in totaal 2 miljard euro aan betalingen gerealiseerd op basis van de door hen bij het RIZIV ingediende dossiers. Ook buiten het RIZIV wordt de nood erkend om de administratieve controlesystemen ter zake te versterken. Tijdens de buitengewone vergadering van de Ministerraad te Gembloux van 16 en 17 januari 2004 werd een nota goedgekeurd met betrekking tot “Respect voor Sociale Solidariteit”. In uitvoering daarvan werd in de sociale akkoorden betreffende de federale gezondheidssectoren van 26 april 2005 (privé) en 18 juli 2005 (openbaar) voorzien dat het personeelskader van de ziekenhuisinspectie (bevoegdheid van de FOD Volksgezondheid) en van de rusthuizeninspectie (bevoegdheid van het RIZIV) met 20 VTE zou worden uitgebreid. Er werd daarbij gestipuleerd dat deze personeelskost niet begrepen was in de kostprijs van het sociaal akkoord. De personeelsuitbreiding voorzien in de sociale akkoorden wacht langs de kant van het RIZIV nog op uitvoering. De versterking van de organisatie en werking van de administratieve controle op de gegevens die door de rusthuizen en revalidatiecentra aan het RIZIV worden doorgestuurd, is geen evidente oefening. Het vereist een grondige reflectie omtrent onder meer volgende aspecten: doelstellingen van de administratieve controle; organisatie en inhoud van de gegevensuitwisseling; interne en externe bevoegdheidsverdeling, organisatie en coördinatie van de controle; beschrijving van het functie- en competentieprofiel van het controlerend personeel; enz. In een eerste fase moet dan ook een conceptnota worden opgemaakt die een antwoord biedt op deze vragen. Dit moet gebeuren in samenspraak met alle intern en extern betrokken actoren. De opmaak van deze nota ...
Context. Organisatie/afdeling
Context. 1.1. Aansluitend op de regeringsmaatregelen die tot gevolg hadden dat geen volledige indexering van de honoraria in 2017 werd toegepast, werden na overleg tussen de Regering en de NCAZ een aantal wettelijke aanpassingen geconcretiseerd in de wet van 11 augus- tus 2017. Deze aanpassingen beoogden in de eerste plaats het wettelijk kader bij het afsluiten van meerjarige akkoorden te preciseren. Voortaan zal bij het akkoord een financieel meerjarenkader worden gevoegd. Het betrokken akkoord en het financieel kader ervan zal ook aan de Regering worden voorgelegd ter goedkeuring. Verder werd de stemprocedure in het Verzekeringscomité aangepast. Voorstellen die betrekking hebben op de begrotingsdiscussie vereisen voortaan een meerderheid zowel op de bank van de zorgverleners als op de bank van de ziekenfondsen. De NCAZ heeft ook kennis genomen van de brief van 13 okto- ber 2017 waarbij de draagwijdte van de bepalingen van voornoemde wet werd gepreciseerd door het RIZIV, met instemming van de Beleidscel van de Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid. Ook werd een wetsontwerp ingediend dat voorziet in de toekenning van sociale voordelen voor geconventioneerde artsen die een beroeps- activiteit verder zetten na de pensioengerechtigde leeftijd bereikt te hebben. Tenslotte heeft de NCAZ via de Algemene Raad kennis genomen van het voorontwerp van wet inzake de laagvariabele zorg . De NCAZ dringt erop aan om bij de uitvoering ervan rekening te houden met de voorstellen die aan de Minister werden overgemaakt met betrekking tot de uitsluiting uit het toepassingsgebied van de honoraria voor in consult bijgeroepen artsen bij hospitalisatie, met betrekking tot de tijdelijke verhoging van de berekeningsbasis van de ereloonsupplementen met 15% en met betrekking tot het invoeren van twee patiëntengroepen bij een vaginale bevalling naargelang er al dan niet een epidurale verstrekking wordt verleend. Bovendien herinnert de NCAZ aan het afsprakenkader van 25 januari 2017 (Doc. NCAZ 2017/03) waarin de wens werd uitgedrukt om rekening te houden met de bekommernis om een strategische en operationele betrokkenheid van artsen in de governance van de toekomstige ziekenhuisnetwerken te waarborgen. Rekening houdend met deze elementen maar ook vanuit de wens om de tariefzekerheid van de patiënten te blijven vrijwaren, wordt voorliggend akkoord afgesloten. [C − 2018/10621] Approbation des conventions entre les prestatai- res de soins, et les organismes assureurs en exécution de l’arti...
Context. Dit project dient gezamenlijk met de DU en de DGEC te worden uitgewerkt. De bestaande papierstroom is thans een dubbele stroom naar het RIZIV, enerzijds naar de provincies (DGEC) en anderzijds centraal naar de Dienst voor Uitkeringen. De overgang naar een elektronische gegevensstroom is niet onbelangrijk in die zin dat de de papierstroom inzake hervatting van activiteiten jaarlijks min of meer 25.000 documenten omvat van de kant van de Dienst voor Uitkeringen, met een equivalent op het niveau van de Dienst voor Geneeskundige Evaluatie en Controle. Voor wat betreft het percentage rechthebbenden van een toegelaten hervatting van de activiteiten, verwijzen we naar de boordtabel in artikel 33 van voorliggend contract met betrekking tot de sociale wederopname van arbeidsongeschikte gerechtigden. Een gemeenschappelijke gegevensbank dient te worden opgebouwd zodat elke betrokken dienst hieruit volgens zijn eigen behoeften kan putten. De DGEC heeft deze gegevensbank nodig voor het consulteren van de gegevens daar waar de Dienst Uitkeringen deze gegevens meer voor statistische doelstellingen zal aanwenden. Bovendien kunnen deze gegevens in een later stadium mogelijk worden ingebracht in het elektronische invaliditeitsdossier. Volgende gegevens dienen te worden opgenomen: • Naam en voornaam • Landsbond en Ziekenfonds • Loontrekkende – Zelfstandigen (art. 100 – art. 23) • Nationaal nummer • Invaliditeitsnummer • Beroep • Type uitgeoefende activiteit • Begindatum ziekte • Begindatum en streefdatum van de toegelaten activiteit • Volume: - aantal dagen toegelaten arbeid per week, - aantal uren toegelaten arbeid per week De verschillende fasen in het project zijn de volgende: ✓ In overleg met alle betrokken diensten de minimale gegevens vastleggen die in de gegevensbank dienen te worden opgenomen. Onderhandelingen aanknopen enerzijds met de verzekeringsinstellingen over de wijze waarop de elektronische gegevensoverdracht dient te worden georganiseerd en anderzijds met de dienst ICT voor de verwerking van deze gegevens. ✓ Analyse van de gegevens door de DGEC en de dienst voor uitkeringen met een verbetering van het statistische materiaal betreffende “deeltijdse werkhervatting” als doelstelling. ✓ Opstarten van een feedback naar het Beheerscomité en de voogdijoverheid over het succes van de maatregelen aangaande de professionele reïntegratie op de arbeidsmarkt.
Context. De nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen is een gecodeerde lijst met de geneeskundige prestaties die (geheel of gedeeltelijk) vergoed worden door de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging. Om op een gebruiksvriendelijke en snelle manier de nomenclatuurgegevens te kunnen raadplegen, werd door het RIZIV NomenSoft ontwikkeld. NomenSoft is de referentiedatabank van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen, die eveneens alle wijzigingen herneemt en periodiek wordt bijgewerkt. Concreet bevat deze databank van de nomenclatuur de gegevens met betrekking tot de codenummers van de verstrekkingen, de omschrijving van de prestaties met de tarieven en de reglementaire basis die in het officiële facturatieproces van toepassing zijn. De databank beschikt tevens over een uitgebreide zoekmotor. Via de zoekmotor kan men de omschrijving en de code van een verstrekking, net als het officiële tarief en het bedrag dat de ziekteverzekering vergoedt, opzoeken. Deze databank werd onder de vorm van een webtoepassing publiek toegankelijk gemaakt voor uiteenlopende groepen van externe gebruikers waaronder de zorgverleners, de verzekerings- en verzorgingsinstellingen, de software-ontwikkelaars en de burger-patiënt. NomenSoft wordt vandaag intensief interactief geconsulteerd en telt zo’n twee miljoen views per jaar en bijkomend worden de maandelijkse referentietabellen met de bijgewerkte nomenclatuurgegevens opgehaald en gebruikt door de verzekerings- en verzorgingsinstellingen, de software-ontwikkelaars en andere professionele gebruikers. NomenSoft geldt in de praktijk als de authentieke bron (single source) voor de nomenclatuur voor alle basisgegevens inzake nomenclatuur met inbegrip van alle toepassings- en interpretatieregels. Het is een onmisbaar hulpmiddel voor de zorgverleners om de nomenclatuurregels op een correcte manier te interpreteren en toe te passen en het draagt indirect bij tot een beperking van de niet-intentionele fraude binnen ons gezondheidszorgsysteem. Ook binnen het RIZIV is NomenSoft uitgegroeid tot een belangrijk ondersteunend instrument voor het dagelijks operationeel beheer. Voornamelijk experten binnen de diensten DGV en DGEC maken er gebruik van. Daarnaast doen verschillende interne toepassingen beroep op het NomenSoft gegevensbestand, o.a. flowdos en e-dos binnen de DGEC voor o.a. het uitvoeren van controleprocessen op de correcte toepassing van de nomenclatuurregels door zorgverstrekkers. Het is dan ook belangrijk om er...
Context. Remgelden bestaan in België al bijna 50 jaar, en ze zijn sterk gedifferentieerd en complex. Op vraag van het RIZIV bestudeerde het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) een aantal belangrijke pijnpunten. Zie hiervoor ook het KCE rapport 186A ‘Bepaling van het remgeld in functie van de maatschappelijke waarde van een verstrekking of product‘. Het systeem wordt best vereenvoudigd. Zo kunnen verschillen in remgelden op basis van het aantal patiënten dat de huisarts per huisbezoek ziet of de woonplaats van de patiënt worden afgeschaft. Hoe hoger de maatschappelijke meerwaarde van een medische interventie, hoe lager het remgeld zou moeten zijn. Dit zou bijdragen tot een meer kwaliteitsvolle en doeltreffende gezondheidszorg. Het KCE pleit er dus voor om het remgeld niet langer gewoon te berekenen als een percentage van het ereloon van de arts of de kostprijs van een geneesmiddel. Belangrijk is dat bij dit alles een globale visie wordt uitgewerkt, waarbij wordt nagedacht over de doelstellingen van de remgelden. In de nationale akkoorden/overeenkomsten van deze 3 sectoren zijn specifieke initiatieven ingeschreven inzake de hervorming van de persoonlijke aandelen. Deze hervorming moet leiden tot een vereenvoudiging van de regeling én een betere toegankelijkheid van de zorg, gericht op de betrokken doelgroep. Telkens wordt uitgegaan van een budgettair neutraal kader. Het RIZIV engageert zich om tijdens de beginperiode van de 5de bestuursovereenkomst (2016-2018) deze hervorming voor te bereiden zowel inhoudelijk als naar reglementering toe, en dit samen met de betrokkenen. Concreet gaat het o.a. over het oprichten en (bege)leiden van specifieke werkgroepen, het aanbrengen van oplossingen, het concretiseren van principiële beslissingen, het uitvoeren van die beslissingen,… De verschillende sectoren hebben elk specifieke kenmerken en doelstellingen zodat het uitwerken van deze hervorming dient voorbereid en behandeld te worden per sector. Concreet zijn volgende bepalingen opgenomen in de nationale akkoorden/overeenkomsten: • voor de kinesitherapeuten : “De Overeenkomstencommissie zal een onderzoek voeren met als doel een harmonisering van de persoonlijke aandelen, binnen de beschikbare budgettaire middelen. Het resultaat van dit onderzoek moet gebeuren in een budgettair neutraal kader“ • voor de Logopedisten: “Programma voor de hervorming van de monodisciplinaire logopedie binnen de verplichte ziekteverzekering met o.a. de afschaffing van de ZIV-tegemoet...
Context. Onderstaande afspraken uit de Samenwerkingsafspraken 2020 t/m 2023 hebben in deze Uitvoeringsovereenkomst een plaats gekregen om de -verdere - context van verkoop van sociale huurwoningen aan te geven: ▪ Corporaties verkopen zoveel sociale huurwoningen als financieel nodig is om de benodigde investeringen te kunnen doen voor de groei van gemiddeld 750 sociale huurwoningen per jaar (afspraak 1-c van de Samenwerkingsafspraken 2020 t/m 2023). ▪ Corporaties ramen de benodigde verkoopinkomsten aan de hand van het investeringsprogramma. Bij neerwaartse bijstellingen in dit programma stellen corporaties ook het aantal verkopen neerwaarts bij (afspraak 1-d van de Samenwerkingsafspraken 2020 t/m 2023) ▪ Gezamenlijk onderzoeken we alternatieve financiële constructies om mindersociale huurwoningen ter verkopen en toch dezelfde groei van de sociale huurvoorraad te kunnen realiseren (afspraak 1-e van de Samenwerkingsafspraken 2020 t/m 2023). ▪ Corporaties zijn terughoudend met verkoop in de zeven gebieden: De Aker/Nieuw- Sloten/Sloten, Oud-Zuid, Buitenveldert/Zuidas, Centrum Oost, Centrum West, Oud- West/De Baarsjes de Pijp/Rivierenbuurt. Verkoop van sociale huurwoningen in IJburg/Zeeburgereiland is uitgesloten. (afspraak 4-a van de Samenwerkingsafspraken 2020 t/m 2023) ▪ De absolute voorraad sociale en middeldure huurwoningen in het bezit van corporaties in de gebieden Oud-Zuid, Buitenveldert/Zuidas, Centrum Oost, IJburg/Zeeburgereiland, blijft in de periode 2020-2023 minimaal gelijk per gebied (afspraak 4-b van de Samenwerkingsafspraken 2020 t/m 2023).
Context. België heeft sinds januari 2007 een nationaal eradicatieprogramma voor IBR (Infectieuze Boviene Rhinotracheïtis). De eerste 5 jaar betrof dit een vrijwillig programma, sinds 5 januari 2012 werd het programma verplicht met het oog op het bereiken van een IBR-vrij statuut voor België. Het Belgische IBR-eradicatieprogramma werd op 8 oktober 2014 officieel goedgekeurd door de Europese Commissie. België verwerft het ‘artikel 9’ statuut en kan hierdoor voorwaarden opleggen aan het intracommunautaire handelsverkeer. Sinds 21 april 2021 is de nieuwe Europese Dierengezondheidsweti, de ‘Animal Health Law’ (AHL) van toepassing. Artikel 85 van de gedelegeerde Verordening 2020/6892 tot aanvulling van deze AHL, bepaalt dat Lidstaten die over een officieel goedgekeurd eradicatieprogramma beschikken, op het moment van in voege treden van de AHL, dit statuut kunnen behouden voor een maximale termijn van 6 jaar, mits het nationale programma wordt aangepast aan de nieuwe regels van de AHL. Verder worden in deze gedelegeerde Verordening 2020/689 de nieuwe regels omtrent IBR worden vastgelegd. In België wordt sinds 2020 voor het behoud van het IBR-vrij statuut op overwegend melkleverende bedrijven de matrix tankmelk toegelaten, waarbij een gE ELISA wordt toegepast als analysemethode. Dit gebeurde op basis van bevindingen in een eerder FOD- gefinancierd project (RF 12/6263 IBRDIA3). Op overwegend melkleverende bedrijven is periodiek tankmelkonderzoek een kosten- en arbeidsbesparend alternatief voor een (jaarlijkse) serologische screening voor de handhaving van een vrij statuut. Bovendien laat tankmelkonderzoek vroege detectie van eventuele insleep toe: anders dan een jaarlijkse steekproef worden tankmelkmonsters op minimaal 6 tijdstippen gedurende het hele jaar genomen, in tegenstelling tot een jaarlijkse bloedafname. In België zijn er in 2021 bij benadering een 6.680 overwegend melkleverende bedrijven. Vandaag de dag zetten een 2.600 bedrijven in België tankmelk in voor het behoud van het IBR- vrij statuut.
Context. Hennepzaad en afgeleiden worden als levensmiddelen op de markt gebracht. In 2015 heeft het panel voor contaminanten in de voedselketen van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) een wetenschappelijk advies uitgebracht over de risico’s voor de menselijke gezondheid in verband met de aanwezigheid van tetrahydrocannabinol (THC) in melk en andere levensmiddelen van dierlijke oorsprong. THC, meer bepaald Δ9-THC, is het meeste relevante bestanddeel van de hennepplant Cannabis sativa. De EFSA heeft een acute referentiedosis (ARfD) van 1 μg Δ9-THC/kg lichaamsgewicht vastgesteld. De Europese Aanbeveling (EU) 2016/2115 van de Commissie van 1 december 2016 betreffende de monitoring van de aanwezigheid van Δ9-tetrahydrocannabinol, de precursoren ervan en andere cannabinoïden in levensmiddelen werd tot op heden nog niet geïmplementeerd in België. Het wetenschappelijk comité van FAVV heeft in zijn advies 25-2017 actiedrempels voorgesteld voor THC in levensmiddelen van dierlijke oorsprong. Op 7 januari 2020 heeft de EFSA een wetenschappelijk verslag gepubliceerd waarin de acute blootstelling van de mens aan Δ9-THC wordt beoordeeld, rekening houdend met de gegevens over de aanwezigheid ervan zoals gegenereerd overeenkomstig Aanbeveling (EU) 2016/2115. De ARfD van 1 μg/kg lichaamsgewicht werd volgens bepaalde schattingen van de acute blootstelling overschreden. Hoewel in de ramingen van de blootstelling de acute blootstelling aan Δ9-THC in de Unie naar verwachting wordt overschat, vormt de huidige blootstelling aan Δ9-THC een potentieel gezondheidsrisico. Sinds de publicatie van Verordening (EU) 2022/1393 van de Commissie van 11 augustus 2022 tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1881/2006 wat betreft de maximumgehalten aan delta- 9-tetrahydrocannabinol (Δ9-THC) in hennepzaden en daarvan afgeleide producten, zijn er Europese normen voor THC-equivalenten (Δ9-THC en Δ-9-THCA) in hennepzaad en hennepzaadolie die van toepassing zijn sinds 1 januari 2023. Er zijn evenwel nog geen specifieke normen voor alle afgeleide consumptieproducten. Het is niet duidelijk of de consument reeds voldoende beschermd wordt met de huidige normen. Aangezien het gaat om een acute referentiedosis, is de inname via een portie van een consumptieproduct relevant. Dit onderzoek kan een basis zijn om te beslissen of normontwikkeling voor samengestelde levensmiddelen met hennepzaadingrediënten van belang is. Ook is er vraag naar data voor delta-8-THC, opdat we op een geïnformeerde manier k...
Context. In het Klimaatakkoord zijn door overheden, projectont- wikkelaars, de coöperaties voor hernieuwbare energie en andere partijen, afspraken gemaakt over hoe participatie bij hernieuwbare energie zal verlopen1. Het gaat over de rolverdeling, het proces en de inhoud van het gesprek tussen de initiatiefnemer en de omgeving. Het betreft zowel procesparticipatie (de omgeving laten meedoen in de plan- en besluitvormingsprocedures) als financiële participatie (de lokale bevolking laten investeren in en/ of voordeel laten ervaren van de opbrengsten van een project).2 Afspraken over financiële participatie van de omgeving in het energieproject komen vaak voort uit de procesparticipatie. Over financiële participatie stelt het Klimaatakkoord dat wordt gestreefd naar 50% lokaal eigendom bij projecten voor hernieuwbare energie.3 De gedachte hierbij is dat lokaal eigenaarschap zorgt voor versterking van draagvlak en een evenwichtige verde- ling van de lusten en lasten voor de omgeving. Participatie van de omgeving bij hernieuwbare energie begint niet pas bij de start van een project. Ook bij het opstellen van de Regionale Energie Strategieën (RES’en)4 vindt procesparticipatie plaats. Daarnaast maken partijen in het kader van de RES afspraken over parti- cipatie. In de RES kan een regio haar doelstellingen en uitgangspunten rond participatie vastleggen. Het is dan aan de deelnemende overheidspartijen om dit vervol- gens te vertalen naar hun eigen autonome beleidskaders en het ruimtelijk beleid. Daarnaast is het aan de initia- tiefnemers van hernieuwbare energie om hier concreet invulling aan te geven. Het succes van de afspraken uit het Klimaatakkoord is afhankelijk van de gezamenlijke inspanningen van overheden, RES-regio’s, initiatiefnemers en andere par- tijen die een rol hebben in de uitvoering van het Klimaat- akkoord. Zij zijn in het afgelopen jaar dan ook voort- varend aan de slag gegaan met het uitvoeren van deze afspraken. Dankzij de inspanning van allerlei partijen is in de afgelopen jaren een rijke basis aan kennis en hulp- gericht is op 50% eigendom van de lokale omgeving en op andere vormen van financiële participatie. dat volgens de huidige rechtspraak over bestem- mingsplannen van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS) voor het bevoegd gezag een reden zijn om geen planologische medewerking te verlenen aan het initiatief. participeren in de ontwikkeling of exploitatie van een energieproject. Enkel op vrijwillige basis kan de initiatiefn...